Laster en eerroof naar correctionele

Ik vind dat het verhuizen van welke rechtbank laster een eerroof behandelt naar de correctionele rechtbanken te laten gaan, een goede zaak is.

Ik begrijp het, dat het feit dat, assisen de rechtbank was die hierover ging, als een soort van buffer speelde om de vrijheid van meningsuiting te vrijwaren. De comma’s staan er omdat het momenten om over na te denken zijn.

Maar dat is en was eigenlijk een misbruik van een soort van overheidsincompentie (of eigenlijk rechtbankenincompetentie). Namelijk dat er bij Assisen te weinig capaciteit was om dit soort misdaden te beoordelen en wanneer (en slechts enkel wanneer) het over de schreef ging, te veroordelen.

In de praktijk betekende het dat eigenlijk bijna alles kon. Terwijl dat nu geen goed idee meer is. Niet alles kan. Je vrijheid om bv. een leugen te spreken is begrenst daar waar die vrijheid schade berokkent. En dat is zo zelfs wanneer wat jij zegt geen leugen is, en voornamelijk wanneer dat wat gezegd wordt geen maatschappelijke meerwaarde heeft.

Het is dus aan een rechter om je dan te stoppen. Wij leven hier in België onder het Belgische recht. Niet onder jouw absolute vrijheid. Want onze geringe vrijheid is afhankelijk van ons Belgische recht. M.a.w. is, hoe controversieel ook (en laat ik duidelijk zijn dat ik duidelijk weet dat het controversieel is), jouw ingebeelde recht om een ander te schaden, niet altijd gelijk aan jouw recht om het ook te uiten. Niet hier in België. Niet altijd. Bijna altijd wel, maar niet altijd.

Context doet er toe (dus, de humor kan terecht zeer ver gaan). Maar niet altijd.

Ik ben wel erg bezorgd hierover. Maar dat maakt niet dat dit niet mag of kan behandeld worden. Het slaat stevig in op de verlichtingsfilosofie. Die zegt dat bijna alles moet kunnen gezegd worden. Maar om alles te kunnen zeggen moeten we ook, zeker met de opkomst van nieuwe media, akkoord gaan dat een overvloed van leugens ook de reputatie van eerbare mensen onherstelbaar zal schaden. Dus was de verlichting als filosofie soms naïef (hoewel ze stelde dat dit normaalgesproken zichelf corrigeert).

De grond van de vrije meningsuiting mogen we toch niet vergeten. Vind ik.