It certainly isn’t the desktop. But nonetheless, it’s all over the place.
Month: December 2016
Heb besloten Katleen Gabriels wat te helpen
Dat mag he. Ik ben niet eens betaald door Lannoo. Ik vind wel dat ze dat ondertussen eens mogen doen hoor.
Dus. Wat is er gaande?
Haar boek, Onlife, hoe de digitale wereld je leven bepaalt, is gisteren verkozen tot Liberales Boek van het jaar 2016. De jury bestond uit filosofe Tinneke Beeckman, Liberales-kernlid Dirk Verhofstadt, Liberales-voorzitter Claude Nijs, deMens.nu-voorzitter Sylvain Peeters en Liberales-kernlid Koert Van Espen.
Ze nodigt ons allemaal van harte uit op de huldigingsavond op donderdag 26 januari 2017 om 20 uur, in het Liberaal Archief (Kramersplein 23) te Gent. Het programma ziet er als volgt uit:
Eerst wordt het Liberales-boek Theorieën over rechtvaardigheid. De John Rawlslezingen (redactie Dirk Verhofstadt) voorgesteld.
Daarna volgt de voorstelling van het boek De keuze van D66 (redactie Daniël Boomsma), met een toespraak door Vlaams parlementslid Mathias De Clercq.
Vervolgens interviewt Koert Van Espen haar over Onlife.
En na al dat voedsel voor de geest zal de ambrozijn rijkelijk vloeien tijdens de nieuwjaarsreceptie.
De toegang is gratis, maar inschrijven is verplicht via info@liberales.be.
Ja, ik vind toch wel dat de Linux community aanwezig moet zijn. Vorige keer was ik daar alleen. Wanneer komt de rest van planet.grep.be me eens steunen? We kunnen er een leuke avond van maken. Toch?!
Met vriendelijke groeten,
De philip. Niet diene die het altijd over philip-conspiracies heeft. Diene andere, die daar in mee gaat.
Weinig tijd
Zij die oordelen over al waar weinig tijd voor is, nemen hun tijd om na te kijken of de voorstellers wel hun tijd genomen hebben.
Boeiende politiek-rechterlijke avond
Maar, rechters moeten de wet uitvoeren. Niet zelf proberen wetten te maken. De scheiding der machten geldt in alle richtingen.
Imperator Bart heeft een punt.
Scrum is (best done) like a soccer team
As a freelancer I saw many companies, many situations and worked with many Project Managers, Product Owners, Scrum Masters and god knows what names the HR department came up with.
What is most important, in my experience, is that the people leading the team try to focus the people in the group on as few common goals as possible during one sprint. The more stories or goals the team has to finish, the more individualism and the fewer things will get done (with done being defined by your definition of done).
Differently put you should try to make your team work like how a soccer team plays. You try to make three, four or five goals per sprint. But you do this as a team.
Example: When a story isn’t finished at the end of the sprint; it’s the team’s fault. Not the fault of the one guy that worked on it. The team has to find a solution. If it’s always the same guy being lazy, that’s not the project’s or the team’s results. You or HR deals with that guy later. Doing so is outside of Scrum’s scope. It’s not for your retrospective discussion. But do sanction the team for not delivering.
Another example is not to put too much stories on the task board and yet to keep stories as small and/or well defined as possible. Too much stories or too large stories will result in every individual picking a different story (or subtask of the larger story) to be responsible for. At the end of the sprint none of these will be really finished. And the developers in the team won’t care about the other features being developed during the sprint. So they will dislike having to review other people’s features. They’ll have difficulty finding a reviewer. They won’t communicate with each other. They’ll become careless and dispassionate.
Your planning caused that. That makes you a bad team player. The coach is part of the team.