Doe nu eens normaal

Zoals ik al voorspelde wordt onze overheid aangeklaagd omdat ze te weinig doet om kinderen van Syrië strijders in veiligheid te brengen.

Ongeacht hoe moeilijk dit onderwerp ook ligt, mogen we nooit onschuldige kinderen gaan veroordelen. Deze kinderen hebben niet gekozen waar hun ouders schuldig aan zijn. Ons land is verantwoordelijk om die kinderen op te vangen, er voor te zorgen en ze veiligheid te bieden.

Zelfs na de Tweede Wereld Oorlog deden we niet zo raar over de kinderen van collaborateurs. We kunnen dit niet maken.

Het kan voor mij niet. Het arbitrair straffen van onschuldige kinderen hoort strafbaar te zijn. Dat is een schending van de mensenrechten.

Wat is onfatsoenlijk?

Dat is dan dikke vette pech voor Google en Facebook

Topic is de belangrijkste zin voor de komende weken.

Terug normaal worden

Normaal worden is een goede zaak. Wanneer we normaal zijn, kunnen we goede wetgeving maken.

Zulke wetgeving is belangrijk. We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met de kinderen van Syrië strijders.

Die kinderen zijn onschuldig. We hebben als land dus een verantwoordelijkheid. Nochtans nemen wij deze verantwoordelijkheid niet.

We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met politieke partijen die onze grondrechten in vraag stellen.

De Belgische grondrechten in vraag stellen is beschermd door de vrijheid van meningsuiting. Staat die vrijheid van meningsuiting gelijk aan de vrijheid van het oprichten van een partij?

We konden deze vragen niet beantwoorden wanneer we ons als samenleving bedreigd voelden.

Wanneer we ons normaal en veilig voelen, kunnen we dat misschien wel?

Ik pleit er dus voor om terug normaal te worden.

To be able to think, you have to risk being offensive

I mean, look at the conversation we’re having right now. You’re certainly willing to risk offending me in the pursuit of truth. Why should you have the right to do that? It’s been rather uncomfortable.

— Jordan Peterson, 2018