Let’s create Europe’s own military branch

Merkel and Macron should use everything in their economic power to invest in our own European Military.

For example whenever the ECB must pump money in the EU-system, it could do that by increased spending on European military.

This would be a great way to increase the EURO inflation to match the ‘below but near two percent annual inflation’ target.

However. The EU budget for military should not go to NATO. Right now it should go to EU’s own national armies. NATO is more or less the United State’s military influence in Europe. We’ve seen last G7 that we can’t rely on the United States’ help.

Therefor, it should use exclusively European suppliers for military hardware. We don’t want to spend EUROs outside of our EU system. Let the money circulate within our EU economy. This implies no F-35 for Belgium. Instead, for example the Eurofighter Typhoon. The fact that Belgium can’t deliver the United States’s nuclear weapons without their F-35, means that the United States should take their nuclear bombs back. There is no democratic legitimacy to keep them in Belgium anyway.

It’s also time to create a pillar similar to the European Union: a military branch of the EU.

Already are Belgium and The Netherlands sharing military marine and air force resources. Let’s extend this principle to other EU countries.

PGP voor militaire zaken, nee?

Wordt het eens geen tijd dat ons centrum voor cybersecurity overheidsdiensten zoals het Belgisch leger oplegt om steeds a.d.h.v. met bv. PGP (minimaal) getekende (en hopelijk ook geëncrypteerde) E-mails te communiceren? Ja ja. We kunnen ze zelfs encrypteren. Hightech at Belgium. Stel je dat maar eens voor. Waanzin!

Stel je voor. Men zou zowel de E-mail (de content, het bericht zelf) kunnen verifiëren, als de afzender als dat men tijdens de transit én opslag van het bericht de inhoud zou kunnen encrypteren. Bij een eventueel “onafhankelijk” onderzoek zouden we (wiskundige) garanties hebben dat één en ander nu exact is zoals hoe het toen verstuurd werd.

Allemaal zaken die erg handig zouden geweest zijn in de saga over de E-mails over of onze F-16 vliegtuigen langer kunnen vliegen of niet.

Bij de ICT diensten van de oppositiepartijen zou men dan een opleiding van een halfuurtje kunnen krijgen over hoe ze met PGP in de hand één en ander cryptografisch kunnen verifiëren.

ps. Ik weet ook wel dat, in het wereldje waar het over gaat, nu net het feit dat bepaalde zaken achteraf niet meer te achterhalen zijn als waardevolle feature gezien wordt.

Wij hebben in Leuven de beste cryptografen van de wereld zitten. Maar ons Belgisch leger kan dit niet implementeren voor hun E-mails?

Doe nu eens normaal

Zoals ik al voorspelde wordt onze overheid aangeklaagd omdat ze te weinig doet om kinderen van Syrië strijders in veiligheid te brengen.

Ongeacht hoe moeilijk dit onderwerp ook ligt, mogen we nooit onschuldige kinderen gaan veroordelen. Deze kinderen hebben niet gekozen waar hun ouders schuldig aan zijn. Ons land is verantwoordelijk om die kinderen op te vangen, er voor te zorgen en ze veiligheid te bieden.

Zelfs na de Tweede Wereld Oorlog deden we niet zo raar over de kinderen van collaborateurs. We kunnen dit niet maken.

Het kan voor mij niet. Het arbitrair straffen van onschuldige kinderen hoort strafbaar te zijn. Dat is een schending van de mensenrechten.

Wat is onfatsoenlijk?

To be able to think, you have to risk being offensive

I mean, look at the conversation we’re having right now. You’re certainly willing to risk offending me in the pursuit of truth. Why should you have the right to do that? It’s been rather uncomfortable.

— Jordan Peterson, 2018

Clowns to the right of me

Wat ontbreekt* in de aanpassingen van het voorstel voor de aftapwet van de Nederlandse overheid is een rechterlijke toetsing van de proportionaliteit om al dan niet over te gaan tot een digitale zoeking. Zo’n zoeking is wat mij betreft gelijkaardig aan een huiszoeking.

Dit is onontbeerlijk in een verlichte samenleving waar de drie machten gescheiden zijn.

Spinoza, dé bodemvoorbereider voor de bodem waarop de verlichtingsfilosofie werd gebaseerd, was een Amsterdammer. Het is dus een aardshock voor zij die zich met filosofie bezig houden mee te maken dat Nederland niet meer mee doet.

Noot* dat de toetsingscommissie bestaat uit twee Nederlandse rechters. Twee zulke rechters kunnen nooit een degelijk proportionaliteitsonderzoek uitvoeren voor alle aanvragen.

 

Verkoop met verlies

Vandaag wil ik de aandacht op een Belgische wet over het verkopen met verlies. Ons land verbiedt, bij wet, elke handelaar een goed met verlies te verkopen. Dat is de regel, in ons België.

Die regel heeft (terecht) uitzonderingen. De definitie van de uitzondering wil zeggen dat ze niet de regel zijn: de verkoop met verlies is in België slechts per uitzondering toegestaan:

  • naar aanleiding van soldenverkoop of uitverkoop;
  • met als doel de goederen die vatbaar zijn voor snel bederf van de hand te doen als hun bewaring niet meer kan worden verzekerd;
  • ten gevolge externe omstandigheden;
  • goederen die technisch voorbijgestreefd zijn of beschadigd zijn;
  • de noodzakelijkheid van concurrentie.

Ik vermoed dat onze wet bestaat om oneerlijke concurrentie te bestrijden. Een handelaar kan dus niet een bepaald product (bv. een game console) tegen verlies verkopen om zo marktdominantie te verkrijgen voor een ander product uit zijn gamma (bv. games), bv. met als doel concurrenten uit de markt te weren.

Volgens mij is het daarom zo dat, moest een game console -producent met verlies een console verkopen, dit illegaal is in België.

Laten we aannemen dat game console producenten, die actief zijn in (de verkoop in) België, de Belgische wet volgen. Dan volgt dat ze hun game consoles niet tegen verlies verkopen. Ze maken dus winst. Moesten ze dat niet doen dan moeten ze voldoen aan uitzonderlijke voorwaarden, in de (eerder vermelde) Belgische wet, die hen toelaat wel verlies te maken. In alle andere gevallen zouden ze in de ontwettigheid verkeren. Dat is de Belgische wet.

Dat maakt dat de aanschaf van zo’n game console, als Belgisch consument, betekent dat de producent -en verkoper een zekere winst hebben gemaakt door mijn aankoop. Er is dus geen sprake van verlies. Tenzij de producent -of verkoper in België betrokken is bij onwettige zaken.

Laten we aannemen dat we op zo’n console, na aanschaf, een andere software willen draaien. Dan kan de producent/verkoper dus niet beweren dat zijn winst gemaakt wordt door zaken die naderhand verkocht zouden worden (a.d.h.v. bv. originele software).

Hun winst is met andere woorden al gemaakt. Op de game console zelf. Indien niet, dan zou de producent of verkoper in onwettigheid verkeren (in België). Daarvan nemen we aan dat dit zo niet verlopen is. Want anders zou men het goed niet mogen verkopen. Het goed is wel verkocht. Volgens Belgische wetgeving (toch?).

Indien niet, dan is de producent -en of verkoper verantwoordelijk. In geen geval de consument.

Have confidence in yourself – technology will never replace human beings

Children aren’t worried about the future. Young people aren’t worried about the future; they’re worried about us: us leading them into the future we envision

Jack Ma — Oct 2017, keynote speech at Alibaba Cloud’s Computing Conference in Hangzhou

Colleague tells me I write blogs in chats while I explain how to write a producer-consumer

I’m at home now. I don’t do non-public unpaid work. So let’s blog the example I’m making for him.

workplace.h

#ifndef Workplace_H
#define Workplace_H

#include <QObject>
#include <QFuture>
#include <QWaitCondition>
#include <QMutex>
#include <QStack>
#include <QList>
#include <QThread>
#include <QFutureWatcher>

class Workplace;

typedef enum {
    WT_INSERTS,
    WT_QUERY
} WorkplaceWorkType;

typedef struct {
    WorkplaceWorkType type;
    QList<int> values;
    QString query;
    QFutureInterface<bool> insertIface;
    QFutureInterface<QList<QStringList> > queryIface;
} WorkplaceWork;

class WorkplaceWorker: public QThread {
    Q_OBJECT
public:
    WorkplaceWorker(QObject *parent = NULL)
        : QThread(parent), m_running(false) { }
    void run() Q_DECL_OVERRIDE;
    void pushWork(WorkplaceWork *a_work);
private:
    QStack<WorkplaceWork*> m_ongoing;
    QMutex m_mutex;
    QWaitCondition m_waitCondition;
    bool m_running;
};

class Workplace: public QObject {
    Q_OBJECT
public:
    explicit Workplace(QObject *a_parent=0) : QObject (a_parent) {}
    bool insert(QList<int> a_values);
    QList<QStringList> query(const QString &a_param);
    QFuture<bool> insertAsync(QList<int> a_values);
    QFuture<QList<QStringList> > queryAsync(const QString &a_param);
private:
    WorkplaceWorker m_worker;
};

class App: public QObject {
    Q_OBJECT
public slots:
    void perform();
    void onFinished();
private:
    Workplace m_workplace;
};

#endif// Workplace_H

workplace.cpp

#include "workplace.h"

void App::onFinished()
{
    QFutureWatcher<bool> *watcher = static_cast<QFutureWatcher<bool>* > ( sender() );
    delete watcher;
}

void App::perform()
{
    for (int i=0; i<10; i++) {
       QList<int> vals;
       vals.append(1);
       vals.append(2);
       QFutureWatcher<bool> *watcher = new QFutureWatcher<bool>;
       connect (watcher, &QFutureWatcher<bool>::finished, this, &App::onFinished);
       watcher->setFuture( m_workplace.insertAsync( vals ) );
    }

    for (int i=0; i<10; i++) {
       QList<int> vals;
       vals.append(1);
       vals.append(2);
       qWarning() << m_workplace.insert( vals );
       qWarning() << m_workplace.query("test");
    }
}

void WorkplaceWorker::pushWork(WorkplaceWork *a_work)
{
    if (!m_running) {
        start();
    }

    m_mutex.lock();
    switch (a_work->type) {
    case WT_QUERY:
        m_ongoing.push_front( a_work );
    break;
    default:
        m_ongoing.push_back( a_work );
    }
    m_waitCondition.wakeAll();
    m_mutex.unlock();
}

void WorkplaceWorker::run()
{
    m_mutex.lock();
    m_running = true;
    while ( m_running ) {
        m_mutex.unlock();
        m_mutex.lock();
        if ( m_ongoing.isEmpty() ) {
            m_waitCondition.wait(&m_mutex);
        }
        WorkplaceWork *work = m_ongoing.pop();
        m_mutex.unlock();

        // Do work here and report progress
        sleep(1);

        switch (work->type) {
        case WT_QUERY: {
            // Report result here
            QList<QStringList> result;
            QStringList row;
            row.append("abc"); row.append("def");
            result.append(row);
            work->queryIface.reportFinished( &result );
            } break;

        case WT_INSERTS:
        default: {
            // Report result here
            bool result = true;
            work->insertIface.reportFinished( &result );
            } break;
        }

        m_mutex.lock();
        delete work;
    }
    m_mutex.unlock();
}

bool Workplace::insert(QList<int> a_values)
{
    WorkplaceWork *work = new WorkplaceWork;;
    QFutureWatcher<bool> watcher;
    work->type = WT_INSERTS;
    work->values = a_values;
    work->insertIface.reportStarted();
    watcher.setFuture ( work->insertIface.future() );
    m_worker.pushWork( work );
    watcher.waitForFinished();
    return watcher.result();
}

QList<QStringList> Workplace::query(const QString &a_param)
{
    WorkplaceWork *work = new WorkplaceWork;
    QFutureWatcher<QList<QStringList> > watcher;
    work->type = WT_QUERY;
    work->query = a_param;
    work->queryIface.reportStarted();
    watcher.setFuture ( work->queryIface.future() );
    m_worker.pushWork( work );
    watcher.waitForFinished();
    return watcher.result();
}

QFuture<bool> Workplace::insertAsync(QList<int> a_values)
{
    WorkplaceWork *work = new WorkplaceWork;
    work->type = WT_INSERTS;
    work->values = a_values;
    work->insertIface.reportStarted();
    QFuture<bool> future = work->insertIface.future();
    m_worker.pushWork( work );
    return future;
}

QFuture<QList<QStringList> > Workplace::queryAsync(const QString &a_param)
{
    WorkplaceWork *work = new WorkplaceWork;
    work->type = WT_QUERY;
    work->query = a_param;
    work->queryIface.reportStarted();
    QFuture<QList<QStringList> > future = work->queryIface.future();
    m_worker.pushWork( work );
    return future;
}

RE: Bye Facebook

Wim made a stir in the land of the web. Good for Wim that he rid himself of the shackles of social media.

But how will we bring a generation of people, who are now more or less addicted to social media, to a new platform? And what should that platform look like?

I’m not a anthropologist, but I believe human nature of organizing around new concepts and techniques is that we, humans, start central and monolithic. Then we fine-tune it. We figure out that the central organization and monolithic implementation of it becomes a limiting factor. Then we decentralize it.

The next step for all those existing and potential so-called ‘online services’ is to become fully decentralized.

Every family or home should have its own IMAP and SMTP server. Should that be JMAP instead? Probably. But that ain’t the point. The fact that every family or home will have its own, is. For chat, XMPP’s s2s is like SMTP. Postfix is an implementation of SMTP like ejabberd is for XMPP’s s2s. We have Cyrus, Dovecot and others for IMAP, which is the c2s of course. And soon we’ll probably have JMAP, too. Addressability? IPv6.

Why not something like this for social media? For the next online appliance, too? Augmented reality worlds can be negotiated in a distributed fashion. Why must Second Life necessarily be centralized? Surely we can run Linden Lab’s server software, locally.

Simple, because money is not interested in anything non-centralized. Not yet.

In the other news, the Internet stopped working truly well ever since money became its driving factor.

ps. The surest way to corrupt a youth is to instruct him to hold in higher esteem those who think alike than those who think different. Quote by Friedrich Nietzsche.

Asynchronous undoable and redoable APIs

Combining QFuture with QUndoCommand made a lot of sense for us. The undo and the redo methods of the QUndoCommand can also be asynchronous, of course. We wanted to use QFuture without involving threads, because our asynchronosity is done through a process and IPC, and not a thread. It’s the design mistake of QtConcurrent‘s run method, in my opinion. That meant using QFutureInterface instead (which is undocumented, but luckily public – so it’ll remain with us until at least Qt’s 6.y.z releases).

So how do we make a QUndoCommand that has a undo, and that has a redo method that returns a asynchronous QFuture<ResultType>?

We just did that, today. I’m very satisfied with the resulting API and design. It might have helped if QUndoStack would be a QUndoStack<T> and QUndoCommand would have been a QUndoCommand<T> with undo and redo’s return type being T. Just an idea for the Qt 6.y.z developers.

Making something that is ‘undoable editable’ with Qt

Among the problems we’ll face is that we want asynchronous APIs that are undoable and that we want to switch to read only, undoable editing, non-undoable editing and that QML doesn’t really work well with QFuture. At least not yet. We want an interface that is easy to talk with from QML. Yet we want to switch between complicated behaviors.

We will also want synchronous mode and asynchronous mode. Because I just invented that requirement out of thin air.

Ok, first the “design”. We see a lot of behaviors, for something that can do something. The behaviors will perform for that something, the actions it can do. That is the strategy design pattern, then. It’s the one about ducks and wing fly behavior and rocket propelled fly behavior and the ostrich that has a can’t fly behavior. For undo and redo, we have the command pattern. We have this neat thing in Qt for that. We’ll use it. We don’t reinvent the wheel. Reinventing the wheel is stupid.

Let’s create the duck. I mean, the thing-editor as I will use “Thing” for the thing that is being edited. We want copy (sync is sufficient), paste (must be aysnc), and edit (must be async). We could also have insert and delete, but those APIs would be just like edit. Paste is usually similar to insert, of course. Except that it can be a combined delete and insert when overwriting content. The command pattern allows you to make such combinations. Not the purpose of this example, though.

Enough explanation. Let’s start! The ThingEditor, is like the flying Duck in strategy. This is going to be more or less the API that we will present to the QML world. It could be your ViewModel, for example (ie. you could let your ThingViewModel subclass ThingEditor).

class ThingEditor : public QObject
{
    Q_OBJECT

    Q_PROPERTY ( ThingEditingBehavior* editingBehavior READ editingBehavior
                 WRITE setEditingBehavior NOTIFY editingBehaviorChanged )
    Q_PROPERTY ( Thing* thing READ thing WRITE setThing NOTIFY thingChanged )

public:
    explicit ThingEditor( QSharedPointer<Thing> &a_thing,
            ThingEditingBehavior *a_editBehavior,
            QObject *a_parent = nullptr );

    explicit ThingEditor( QObject *a_parent = nullptr );

    Thing* thing() const { return m_thing.data(); }
    virtual void setThing( QSharedPointer<Thing> &a_thing );
    virtual void setThing( Thing *a_thing );

    ThingEditingBehavior* editingBehavior() const { return m_editingBehavior.data(); }
    virtual void setEditingBehavior ( ThingEditingBehavior *a_editingBehavior );

    Q_INVOKABLE virtual void copyCurrentToClipboard ( );
    Q_INVOKABLE virtual void editCurrentAsync( const QString &a_value );
    Q_INVOKABLE virtual void pasteCurrentFromClipboardAsync( );

signals:
    void editingBehaviorChanged ();
    void thingChanged();
    void editCurrentFinished( EditCurrentCommand *a_command );
    void pasteCurrentFromClipboardFinished( EditCurrentCommand *a_command );

private slots:
    void onEditCurrentFinished();
    void onPasteCurrentFromClipboardFinished();

private:
    QScopedPointer<ThingEditingBehavior> m_editingBehavior;
    QSharedPointer<Thing> m_thing;
    QList<QFutureWatcher<EditCurrentCommand*> *> m_editCurrentFutureWatchers;
    QList<QFutureWatcher<EditCurrentCommand*> *> m_pasteCurrentFromClipboardFutureWatchers;
};

For the implementation of this class, I’ll only provide the non-obvious pieces. I’m sure you can do that setThing, setEditingBehavior and the constructor yourself. I’m also providing it only once, and also only for the EditCurrentCommand. The one about paste is going to be exactly the same.

void ThingEditor::copyCurrentToClipboard ( )
{
    m_editingBehavior->copyCurrentToClipboard( );
}

void ThingEditor::onEditCurrentFinished( )
{
    QFutureWatcher<EditCurrentCommand*> *resultWatcher
            = static_cast<QFutureWatcher<EditCurrentCommand*>*> ( sender() );
    emit editCurrentFinished ( resultWatcher->result() );
    if (m_editCurrentFutureWatchers.contains( resultWatcher )) {
        m_editCurrentFutureWatchers.removeAll( resultWatcher );
    }
    delete resultWatcher;
}

void ThingEditor::editCurrentAsync( const QString &a_value )
{
    QFutureWatcher<EditCurrentCommand*> *resultWatcher
            = new QFutureWatcher<EditCurrentCommand*>();
    connect ( resultWatcher, &QFutureWatcher<EditCurrentCommand*>::finished,
              this, &ThingEditor::onEditCurrentFinished, Qt::QueuedConnection );
    resultWatcher->setFuture ( m_editingBehavior->editCurrentAsync( a_value ) );
    m_editCurrentFutureWatchers.append ( resultWatcher );
}

For QUndo we’ll need a QUndoCommand. For each undoable action we indeed need to make such a command. You could add more state and pass it to the constructor. It’s common, for example, to pass Thing, or the ThingEditor or the behavior (this is why I used QSharedPointer for those: as long as your command lives in the stack, you’ll need it to hold a reference to that state).

class EditCurrentCommand: public QUndoCommand
{
public:
    explicit EditCurrentCommand( const QString &a_value,
                                 QUndoCommand *a_parent = nullptr )
        : QUndoCommand ( a_parent )
        , m_value ( a_value ) { }
    void redo() Q_DECL_OVERRIDE {
       // Perform action goes here
    }
    void undo() Q_DECL_OVERRIDE {
      // Undo what got performed goes here
    }
private:
    const QString &m_value;
};

You can (and probably should) also make this one abstract (and/or a so called pure interface), as you’ll usually want many implementations of this one (one for every kind of editing behavior). Note that it leaks the QUndoCommand instances unless you handle them (ie. storing them in a QUndoStack). That in itself is a good reason to keep it abstract.

class ThingEditingBehavior : public QObject
{
    Q_OBJECT

    Q_PROPERTY ( ThingEditor* editor READ editor WRITE setEditor NOTIFY editorChanged )
    Q_PROPERTY ( Thing* thing READ thing NOTIFY thingChanged )

public:
    explicit ThingEditingBehavior( ThingEditor *a_editor,
                                   QObject *a_parent = nullptr )
        : QObject ( a_parent )
        , m_editor ( a_editor ) { }

    explicit ThingEditingBehavior( QObject *a_parent = nullptr )
        : QObject ( a_parent ) { }

    ThingEditor* editor() const { return m_editor.data(); }
    virtual void setEditor( ThingEditor *a_editor );
    Thing* thing() const;

    virtual void copyCurrentToClipboard ( );
    virtual QFuture<EditCurrentCommand*> editCurrentAsync( const QString &a_value, bool a_exec = true );
    virtual QFuture<EditCurrentCommand*> pasteCurrentFromClipboardAsync( bool a_exec = true );

protected:
    virtual EditCurrentCommand* editCurrentSync( const QString &a_value, bool a_exec = true );
    virtual EditCurrentCommand* pasteCurrentFromClipboardSync( bool a_exec = true );

signals:
    void editorChanged();
    void thingChanged();

private:
    QPointer<ThingEditor> m_editor;
    bool m_synchronous = true;
};

That setEditor, the constructor, etc: these are too obvious to write here. Here are the non-obvious ones:

void ThingEditingBehavior::copyToClipboard ( )
{
}

EditCurrentCommand* ThingEditingBehavior::editCurrentSync( const QString &a_value, bool a_exec )
{
    EditCurrentCommand *ret = new EditCurrentCommand ( a_value );
    if ( a_exec )
        ret->redo();
    return ret;
}

QFuture<EditCurrentCommand*> ThingEditingBehavior::editCurrentAsync( const QString &a_value, bool a_exec )
{
    QFuture<EditCurrentCommand*> resultFuture =
            QtConcurrent::run( QThreadPool::globalInstance(), this,
                               &ThingEditingBehavior::editCurrentSync,
                               a_value, a_exec );
    if (m_synchronous)
        resultFuture.waitForFinished();
    return resultFuture;
}

And now we can make the whole thing undoable by making a undoable editing behavior. I’ll leave a non-undoable editing behavior as an exercise to the reader (ie. just perform redo() on the QUndoCommand, don’t store it in the QUndoStack and immediately delete or cmd->deleteLater() the instance).

Note that if m_synchronous is false, that (all access to) m_undoStack, and the undo and redo methods of your QUndoCommands, must be (made) thread-safe. The thread-safety is not the purpose of this example, though.

class UndoableThingEditingBehavior : public ThingEditingBehavior
{
    Q_OBJECT
public:
    explicit UndoableThingEditingBehavior( ThingEditor *a_editor,
                                           QObject *a_parent = nullptr );
protected:
    EditCellCommand* editCurrentSync( const QString &a_value, bool a_exec = true ) Q_DECL_OVERRIDE;
    EditCurrentCommand* pasteCurrentFromClipboardSync( bool a_exec = true ) Q_DECL_OVERRIDE;
private:
    QScopedPointer<QUndoStack> m_undoStack;
};

EditCellCommand* UndoableThingEditingBehavior::editCurrentSync( const QString &a_value, bool a_exec )
{
    Q_UNUSED(a_exec)
    EditCellCommand *undoable = ThingEditingBehavior::editCurrentSync(  a_value, false );
    m_undoStack->push( undoable );
    return undoable;
}

EditCellCommand* UndoableThingEditingBehavior::pasteCurrentFromClipboardSync( bool a_exec )
{
    Q_UNUSED(a_exec)
    EditCellCommand *undoable = ThingEditingBehavior::pasteCurrentFromClipboardSync( false );
    m_undoStack->push( undoable );
    return undoable;
}

Duck typing

Imagine you have a duck. Imagine you have a wall. Now imagine you throw the duck with a lot of force against a wall. Duck typing means that the duck hitting the wall quacks like a duck would.

ps. Replace wall with API and duck with ugly stupid script written by an idiot. You can leave quacks.

Binaries in git, release numbering, Git-Flow and Scrum at the CIA

Funny how even the software developers at the CIA have problems with idiots who want to put binaries in git. They also know about Git-Flow, my preferred git branching workflow. I kind of wonder how come, if they know about Git-Flow, we see so few leaked NSA and CIA tools with correct semver versioning. Sometimes it’s somewhat okayish, like you can see here. But v1.0-RC3 is not really semver if you see how they got there here. To start with, your alpha versions start with 0.0.x. So where are all those versions under 0.0.x that happened before release candidate 3? 1.0, 1.1-beta, 1.0-phase2, 1.0-beta1-, 1.0-beta-7. WTF guys. That’s not a good versioning scheme. Just call it 0.0.1, 0.0.2, 0.1.0, 0.1.1, 0.1.2 for the betas. And when the thing sees first usage, start calling it 1.0.0, 1.0.1, 1.0.2, 1.1.0, 1.1.1, 1.2.0 etc. What’s wrong with that? And how are all these words like alha-1, beta-2, phase2, etc any better? Maybe just fire your release maintainer! Admittedly for that 2.0.x series they at least tried to get it right.

The point is that packaging tools can be configured to let other packages depend on these version numbers. In x.y.z the x number has implications on API incompatibility whereas the y number can be used for compatible feature additions.

I can imagine that different malwares, exploits, rootkits, intrusion tools they develop would pose incompatibilities with each other, and that for example the NSA and CIA want to share libraries and link without having to recompile or repackage. So versioning to indicate ABI and API compatibility wouldn’t be a bad idea. Let’s hope in the next round of massive leaks we see them having learned good software development processes and practices.

They are doing Scrum sprints and do retrospectives, though. That’s not so bad.

Beste VRT, over PGP

PGP, Pretty Good Privacy, is niet enkel te koop op Het Internet; het is zowel gratis als dat het open source is. Dat wil zeggen dat iedereen op deze planeet de broncode van PGP kan downloaden, compileren en aanpassen en dat iedereen het op een telefoon kan zetten.

Velen gebruiken dan ook zulke encryptiesoftware voor allerlei redenen. Vaak zonder dat ze het door hebben (https websites, de diensten van je bank, online aankopen, Whatsapp berichten, en zo verder). Soms hebben ze het wel door (dat zijn dan vaak techneuten).

Enkelingen doen dat om hun communicatie over criminele plannen te versleutelen. Maar velen anderen doen dat om hun bedrijfsgegevens, privacy, persoonlijke data en zo verder te beveiligen. Er zouden ook overheden zijn, naar het schijnt, zoals de onze, bijvoorbeeld, die het veelvuldig gebruiken. Volgens geruchten gebruiken alle militairen het. Ik ben er van overtuigd dat jullie werkgever, de VRT, het ook heel veel gebruikt en zelfs oplegt. Een beetje serieus journalist gebruikt het tegenwoordig ook voor, laat ik hopen, alles.

PGP is niet illegaal. Het versleutelen van berichten is niet illegaal. Dat de politie het daarom niet meer kan lezen, is op zichzelf niet illegaal. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van het versleutelen van berichten. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van bv. software zoals PGP.

Versleutelen van berichten bestaat ook al eeuwen. Nee, millennia. Misschien zelfs wel al tienduizenden jaren. Kinderen doen het en leren het. Misschien niet op al te professionele manier. Maar sommige kinderlijk eenvoudige encryptietechnieken zijn theoretisch onkraakbaar. Zoals bv. de one time pad

Sterker nog, onze Belgische universiteiten staan over de hele wereld bekend om haar wiskundigen die zich met cryptografie bezig houden. De wereldwijd belangrijkste encryptiestandaard, Rijndael, werd door Leuvense studenten ontwikkeld. Die PGP software gebruikt die encryptiestandaard, ook. Het staat tegenwoordig bekend als de Advanced Encryption Standard, AES, en wordt oa. militair vrijwel overal ingezet.

Dat een aantal mensen van het gerecht en de politie het lastig vinden dat een aantal criminelen gebruik maken van software zoals PGP, betekent op geen enkele manier dat het gebruik van en het voorzien van telefoons met PGP, op zichzelf, illegaal is. Helemaal niet. Het is dus vrij onnozel om in jullie journaal te laten uitschijnen als zou dat wel het geval zijn. Dat is het niet. Zeker in extreme tijden zoals nu is het gevaarlijk wanneer de media zoiets doet uitschijnen. Straks maakt men de gewone burger weer bang over allerlei dingen, en dan gaat de politiek domme eisen stellen zoals het verbieden van encryptie.

Het versleutelen van berichten is een erg belangrijk onderdeel, in de technologie, om die technologie veilig en betrouwbaar te laten werken. Het ontbreken van de mogelijkheid om berichten en gegevens te versleutelen zou werkelijk catastrofale gevolgen hebben.

Het zou ook geen enkele crimineel weerhouden toch één en ander te encrypteren. Encryptie verbieden zou letterlijk alleen maar de onschuldige burger schaden. De crimineel zou er net voordeel uit halen; de crimineel wordt het daardoor plots veel eenvoudiger gemaakt om bij onschuldige burgers (die geen encryptie meer kunnen gebruiken) digitaal in te breken.

Denk in deze extreme tijden goed na wat je in jullie mediakanaal, het nationale nieuws, doet uitschijnen. Als techneut vind ik het bijzonder onverantwoordelijk van jullie. OOK en vooral wanneer de bedoeling was om het nieuws zo dom mogelijk te brengen. Alsof onze burgers het niet zouden aankunnen om correct geïnformeerd te worden over deze materie.

Scrum is (best done) like a soccer team

As a freelancer I saw many companies, many situations and worked with many Project Managers, Product Owners, Scrum Masters and god knows what names the HR department came up with.

What is most important, in my experience, is that the people leading the team try to focus the people in the group on as few common goals as possible during one sprint. The more stories or goals the team has to finish, the more individualism and the fewer things will get done (with done being defined by your definition of done).

Differently put you should try to make your team work like how a soccer team plays. You try to make three, four or five goals per sprint. But you do this as a team.

Example: When a story isn’t finished at the end of the sprint; it’s the team’s fault. Not the fault of the one guy that worked on it. The team has to find a solution. If it’s always the same guy being lazy, that’s not the project’s or the team’s results. You or HR deals with that guy later. Doing so is outside of Scrum’s scope. It’s not for your retrospective discussion. But do sanction the team for not delivering.

Another example is not to put too much stories on the task board and yet to keep stories as small and/or well defined as possible. Too much stories or too large stories will result in every individual picking a different story (or subtask of the larger story) to be responsible for. At the end of the sprint none of these will be really finished. And the developers in the team won’t care about the other features being developed during the sprint. So they will dislike having to review other people’s features. They’ll have difficulty finding a reviewer. They won’t communicate with each other. They’ll become careless and dispassionate.

Your planning caused that. That makes you a bad team player. The coach is part of the team.

Onlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt

Moraal filosofe Katleen Gabriels presenteerde gisteren haar boekOnlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt’. Ik ben dus maar eens gaan kijken. Ik was onder de indruk.

Haar uiteenzetting was gebalanceerd; ze klonk geïnformeerd. Het debat met oa. Sven Gatz, Pedro De Bruyckere en Karel Verhoeven was eigenlijk ook wel cava. Ik ben dus erg benieuwd naar het boek.

Na een Spinoza-kenner hebben we dus nu ook een moraal filosofe die zich met oa. Internet of Things dingen zal gaan bezig houden. Ik vind het dus wel goed dat de filosofie van’t land zich eindelijk eens komt moeien. De consument gelooft ons, techneuten, toch niet dat al die rommel die ze gekocht hebben dikke rotzooi is. Dus misschien dat ze wat gaan luisteren naar s’lands filosofen? Ik denk het niet. Maar slechter zal de situatie er ook niet van worden, hé?

Enfin. Medeneurdjes contacteer die Katleen en vertel over wat je zoal hebt meegemaakt wat onethisch is. Wie weet verwerkt ze je verhaal in een uiteenzetting of volgend boek? Je kan dat nooit weten he. Je moest trouwens toch eens van die zolder afkomen.