Doe nu eens normaal

Zoals ik al voorspelde wordt onze overheid aangeklaagd omdat ze te weinig doet om kinderen van Syrië strijders in veiligheid te brengen.

Ongeacht hoe moeilijk dit onderwerp ook ligt, mogen we nooit onschuldige kinderen gaan veroordelen. Deze kinderen hebben niet gekozen waar hun ouders schuldig aan zijn. Ons land is verantwoordelijk om die kinderen op te vangen, er voor te zorgen en ze veiligheid te bieden.

Zelfs na de Tweede Wereld Oorlog deden we niet zo raar over de kinderen van collaborateurs. We kunnen dit niet maken.

Het kan voor mij niet. Het arbitrair straffen van onschuldige kinderen hoort strafbaar te zijn. Dat is een schending van de mensenrechten.

Wat is onfatsoenlijk?

To be able to think, you have to risk being offensive

I mean, look at the conversation we’re having right now. You’re certainly willing to risk offending me in the pursuit of truth. Why should you have the right to do that? It’s been rather uncomfortable.

— Jordan Peterson, 2018

Verkoop met verlies

Vandaag wil ik de aandacht op een Belgische wet over het verkopen met verlies. Ons land verbiedt, bij wet, elke handelaar een goed met verlies te verkopen. Dat is de regel, in ons België.

Die regel heeft (terecht) uitzonderingen. De definitie van de uitzondering wil zeggen dat ze niet de regel zijn: de verkoop met verlies is in België slechts per uitzondering toegestaan:

  • naar aanleiding van soldenverkoop of uitverkoop;
  • met als doel de goederen die vatbaar zijn voor snel bederf van de hand te doen als hun bewaring niet meer kan worden verzekerd;
  • ten gevolge externe omstandigheden;
  • goederen die technisch voorbijgestreefd zijn of beschadigd zijn;
  • de noodzakelijkheid van concurrentie.

Ik vermoed dat onze wet bestaat om oneerlijke concurrentie te bestrijden. Een handelaar kan dus niet een bepaald product (bv. een game console) tegen verlies verkopen om zo marktdominantie te verkrijgen voor een ander product uit zijn gamma (bv. games), bv. met als doel concurrenten uit de markt te weren.

Volgens mij is het daarom zo dat, moest een game console -producent met verlies een console verkopen, dit illegaal is in België.

Laten we aannemen dat game console producenten, die actief zijn in (de verkoop in) België, de Belgische wet volgen. Dan volgt dat ze hun game consoles niet tegen verlies verkopen. Ze maken dus winst. Moesten ze dat niet doen dan moeten ze voldoen aan uitzonderlijke voorwaarden, in de (eerder vermelde) Belgische wet, die hen toelaat wel verlies te maken. In alle andere gevallen zouden ze in de ontwettigheid verkeren. Dat is de Belgische wet.

Dat maakt dat de aanschaf van zo’n game console, als Belgisch consument, betekent dat de producent -en verkoper een zekere winst hebben gemaakt door mijn aankoop. Er is dus geen sprake van verlies. Tenzij de producent -of verkoper in België betrokken is bij onwettige zaken.

Laten we aannemen dat we op zo’n console, na aanschaf, een andere software willen draaien. Dan kan de producent/verkoper dus niet beweren dat zijn winst gemaakt wordt door zaken die naderhand verkocht zouden worden (a.d.h.v. bv. originele software).

Hun winst is met andere woorden al gemaakt. Op de game console zelf. Indien niet, dan zou de producent of verkoper in onwettigheid verkeren (in België). Daarvan nemen we aan dat dit zo niet verlopen is. Want anders zou men het goed niet mogen verkopen. Het goed is wel verkocht. Volgens Belgische wetgeving (toch?).

Indien niet, dan is de producent -en of verkoper verantwoordelijk. In geen geval de consument.

RE: Bye Facebook

Wim made a stir in the land of the web. Good for Wim that he rid himself of the shackles of social media.

But how will we bring a generation of people, who are now more or less addicted to social media, to a new platform? And what should that platform look like?

I’m not a anthropologist, but I believe human nature of organizing around new concepts and techniques is that we, humans, start central and monolithic. Then we fine-tune it. We figure out that the central organization and monolithic implementation of it becomes a limiting factor. Then we decentralize it.

The next step for all those existing and potential so-called ‘online services’ is to become fully decentralized.

Every family or home should have its own IMAP and SMTP server. Should that be JMAP instead? Probably. But that ain’t the point. The fact that every family or home will have its own, is. For chat, XMPP’s s2s is like SMTP. Postfix is an implementation of SMTP like ejabberd is for XMPP’s s2s. We have Cyrus, Dovecot and others for IMAP, which is the c2s of course. And soon we’ll probably have JMAP, too. Addressability? IPv6.

Why not something like this for social media? For the next online appliance, too? Augmented reality worlds can be negotiated in a distributed fashion. Why must Second Life necessarily be centralized? Surely we can run Linden Lab’s server software, locally.

Simple, because money is not interested in anything non-centralized. Not yet.

In the other news, the Internet stopped working truly well ever since money became its driving factor.

ps. The surest way to corrupt a youth is to instruct him to hold in higher esteem those who think alike than those who think different. Quote by Friedrich Nietzsche.

Asynchronous undoable and redoable APIs

Combining QFuture with QUndoCommand made a lot of sense for us. The undo and the redo methods of the QUndoCommand can also be asynchronous, of course. We wanted to use QFuture without involving threads, because our asynchronosity is done through a process and IPC, and not a thread. It’s the design mistake of QtConcurrent‘s run method, in my opinion. That meant using QFutureInterface instead (which is undocumented, but luckily public – so it’ll remain with us until at least Qt’s 6.y.z releases).

So how do we make a QUndoCommand that has a undo, and that has a redo method that returns a asynchronous QFuture<ResultType>?

We just did that, today. I’m very satisfied with the resulting API and design. It might have helped if QUndoStack would be a QUndoStack<T> and QUndoCommand would have been a QUndoCommand<T> with undo and redo’s return type being T. Just an idea for the Qt 6.y.z developers.

Duck typing

Imagine you have a duck. Imagine you have a wall. Now imagine you throw the duck with a lot of force against a wall. Duck typing means that the duck hitting the wall quacks like a duck would.

ps. Replace wall with API and duck with ugly stupid script written by an idiot. You can leave quacks.

Binaries in git, release numbering, Git-Flow and Scrum at the CIA

Funny how even the software developers at the CIA have problems with idiots who want to put binaries in git. They also know about Git-Flow, my preferred git branching workflow. I kind of wonder how come, if they know about Git-Flow, we see so few leaked NSA and CIA tools with correct semver versioning. Sometimes it’s somewhat okayish, like you can see here. But v1.0-RC3 is not really semver if you see how they got there here. To start with, your alpha versions start with 0.0.x. So where are all those versions under 0.0.x that happened before release candidate 3? 1.0, 1.1-beta, 1.0-phase2, 1.0-beta1-, 1.0-beta-7. WTF guys. That’s not a good versioning scheme. Just call it 0.0.1, 0.0.2, 0.1.0, 0.1.1, 0.1.2 for the betas. And when the thing sees first usage, start calling it 1.0.0, 1.0.1, 1.0.2, 1.1.0, 1.1.1, 1.2.0 etc. What’s wrong with that? And how are all these words like alha-1, beta-2, phase2, etc any better? Maybe just fire your release maintainer! Admittedly for that 2.0.x series they at least tried to get it right.

The point is that packaging tools can be configured to let other packages depend on these version numbers. In x.y.z the x number has implications on API incompatibility whereas the y number can be used for compatible feature additions.

I can imagine that different malwares, exploits, rootkits, intrusion tools they develop would pose incompatibilities with each other, and that for example the NSA and CIA want to share libraries and link without having to recompile or repackage. So versioning to indicate ABI and API compatibility wouldn’t be a bad idea. Let’s hope in the next round of massive leaks we see them having learned good software development processes and practices.

They are doing Scrum sprints and do retrospectives, though. That’s not so bad.

Beste VRT, over PGP

PGP, Pretty Good Privacy, is niet enkel te koop op Het Internet; het is zowel gratis als dat het open source is. Dat wil zeggen dat iedereen op deze planeet de broncode van PGP kan downloaden, compileren en aanpassen en dat iedereen het op een telefoon kan zetten.

Velen gebruiken dan ook zulke encryptiesoftware voor allerlei redenen. Vaak zonder dat ze het door hebben (https websites, de diensten van je bank, online aankopen, Whatsapp berichten, en zo verder). Soms hebben ze het wel door (dat zijn dan vaak techneuten).

Enkelingen doen dat om hun communicatie over criminele plannen te versleutelen. Maar velen anderen doen dat om hun bedrijfsgegevens, privacy, persoonlijke data en zo verder te beveiligen. Er zouden ook overheden zijn, naar het schijnt, zoals de onze, bijvoorbeeld, die het veelvuldig gebruiken. Volgens geruchten gebruiken alle militairen het. Ik ben er van overtuigd dat jullie werkgever, de VRT, het ook heel veel gebruikt en zelfs oplegt. Een beetje serieus journalist gebruikt het tegenwoordig ook voor, laat ik hopen, alles.

PGP is niet illegaal. Het versleutelen van berichten is niet illegaal. Dat de politie het daarom niet meer kan lezen, is op zichzelf niet illegaal. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van het versleutelen van berichten. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van bv. software zoals PGP.

Versleutelen van berichten bestaat ook al eeuwen. Nee, millennia. Misschien zelfs wel al tienduizenden jaren. Kinderen doen het en leren het. Misschien niet op al te professionele manier. Maar sommige kinderlijk eenvoudige encryptietechnieken zijn theoretisch onkraakbaar. Zoals bv. de one time pad

Sterker nog, onze Belgische universiteiten staan over de hele wereld bekend om haar wiskundigen die zich met cryptografie bezig houden. De wereldwijd belangrijkste encryptiestandaard, Rijndael, werd door Leuvense studenten ontwikkeld. Die PGP software gebruikt die encryptiestandaard, ook. Het staat tegenwoordig bekend als de Advanced Encryption Standard, AES, en wordt oa. militair vrijwel overal ingezet.

Dat een aantal mensen van het gerecht en de politie het lastig vinden dat een aantal criminelen gebruik maken van software zoals PGP, betekent op geen enkele manier dat het gebruik van en het voorzien van telefoons met PGP, op zichzelf, illegaal is. Helemaal niet. Het is dus vrij onnozel om in jullie journaal te laten uitschijnen als zou dat wel het geval zijn. Dat is het niet. Zeker in extreme tijden zoals nu is het gevaarlijk wanneer de media zoiets doet uitschijnen. Straks maakt men de gewone burger weer bang over allerlei dingen, en dan gaat de politiek domme eisen stellen zoals het verbieden van encryptie.

Het versleutelen van berichten is een erg belangrijk onderdeel, in de technologie, om die technologie veilig en betrouwbaar te laten werken. Het ontbreken van de mogelijkheid om berichten en gegevens te versleutelen zou werkelijk catastrofale gevolgen hebben.

Het zou ook geen enkele crimineel weerhouden toch één en ander te encrypteren. Encryptie verbieden zou letterlijk alleen maar de onschuldige burger schaden. De crimineel zou er net voordeel uit halen; de crimineel wordt het daardoor plots veel eenvoudiger gemaakt om bij onschuldige burgers (die geen encryptie meer kunnen gebruiken) digitaal in te breken.

Denk in deze extreme tijden goed na wat je in jullie mediakanaal, het nationale nieuws, doet uitschijnen. Als techneut vind ik het bijzonder onverantwoordelijk van jullie. OOK en vooral wanneer de bedoeling was om het nieuws zo dom mogelijk te brengen. Alsof onze burgers het niet zouden aankunnen om correct geïnformeerd te worden over deze materie.

Scrum is (best done) like a soccer team

As a freelancer I saw many companies, many situations and worked with many Project Managers, Product Owners, Scrum Masters and god knows what names the HR department came up with.

What is most important, in my experience, is that the people leading the team try to focus the people in the group on as few common goals as possible during one sprint. The more stories or goals the team has to finish, the more individualism and the fewer things will get done (with done being defined by your definition of done).

Differently put you should try to make your team work like how a soccer team plays. You try to make three, four or five goals per sprint. But you do this as a team.

Example: When a story isn’t finished at the end of the sprint; it’s the team’s fault. Not the fault of the one guy that worked on it. The team has to find a solution. If it’s always the same guy being lazy, that’s not the project’s or the team’s results. You or HR deals with that guy later. Doing so is outside of Scrum’s scope. It’s not for your retrospective discussion. But do sanction the team for not delivering.

Another example is not to put too much stories on the task board and yet to keep stories as small and/or well defined as possible. Too much stories or too large stories will result in every individual picking a different story (or subtask of the larger story) to be responsible for. At the end of the sprint none of these will be really finished. And the developers in the team won’t care about the other features being developed during the sprint. So they will dislike having to review other people’s features. They’ll have difficulty finding a reviewer. They won’t communicate with each other. They’ll become careless and dispassionate.

Your planning caused that. That makes you a bad team player. The coach is part of the team.

Onlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt

Moraal filosofe Katleen Gabriels presenteerde gisteren haar boekOnlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt’. Ik ben dus maar eens gaan kijken. Ik was onder de indruk.

Haar uiteenzetting was gebalanceerd; ze klonk geïnformeerd. Het debat met oa. Sven Gatz, Pedro De Bruyckere en Karel Verhoeven was eigenlijk ook wel cava. Ik ben dus erg benieuwd naar het boek.

Na een Spinoza-kenner hebben we dus nu ook een moraal filosofe die zich met oa. Internet of Things dingen zal gaan bezig houden. Ik vind het dus wel goed dat de filosofie van’t land zich eindelijk eens komt moeien. De consument gelooft ons, techneuten, toch niet dat al die rommel die ze gekocht hebben dikke rotzooi is. Dus misschien dat ze wat gaan luisteren naar s’lands filosofen? Ik denk het niet. Maar slechter zal de situatie er ook niet van worden, hé?

Enfin. Medeneurdjes contacteer die Katleen en vertel over wat je zoal hebt meegemaakt wat onethisch is. Wie weet verwerkt ze je verhaal in een uiteenzetting of volgend boek? Je kan dat nooit weten he. Je moest trouwens toch eens van die zolder afkomen.

De afspraak

Den NV-A vandaag in De Afspraak (onze eigen dezinformatsiya):

Het kinderrechtenverdrag versus de vrijheid van meningsuiting van de prinses van België. Dat, om de liefde voor het koningshuis van een liberaal, Herman De Croo, te pareren.

Het vrije debat, het is toch iets mooi.

Niet waar?

The Internet of crap – The Ioc. Now In Store!

Like I mentioned a few months ago, here we are again. More things equals more crap on the Internet. Not more utility. No. More crap. It’s only crap. With lower case ‘c’. The crap of the crap programmers of the crap is not worth wasting an expensive capital letter on.

Time to require CE marking for all that crap. Enough is enough.

Luxe crisis in Qt land

Het is weer eens crisis. Het is altijd crisis. Deze keer is het crisis omdat ik niet weet welke “C++ met Qt” recruiter eerst te beantwoorden. Zelden was het zo erg als nu.

Ik besloot een paar weken geleden eens even niet op Linked-In te antwoorden. Sindsdien heb ik na een ruime schatting ongeveer tien Belgische recruiters die een Qt/C++ ontwikkelaar zoeken en een veelvoud daarvan in Nederland (onder meer voor het bedrijf waar ik nu voor werk). En euh .. voor Duitsland zou ik een database moeten aanleggen om het te kunnen volgen. England negeer en blokkeer ik al een tijdje.

Toegegeven zijn heel wat recruiters voor hetzelfde bedrijf op zoek. Er moet toch iets lucratief aan zijn opdat er zoveel tegelijk los gaan?

Het probleem van C++ met Qt is volgens mij dat er te weinig zielen het kunnen. Dit houdt de explosie van het gebruik er van meer tegen dan goed is, denk ik. Voornamelijk in embedded en industriële toepassingen loopt het goed. Vandaar misschien dat het nogal druk in Duitsland is? Internet of crap dingen ook wel wat. Maar het zijn toch vooral webapp developers die men daar zoekt. Verbazingwekkend is er ook veel pro-Qt belangstelling van alles wat met mediaplayers te maken heeft?

Wij met C++/Qt ervaring zouden beter wat meer lessen en cursussen geven aan de jongeren. We kunnen deze markt toch niet alleen aan.

Just saying.

Iemand nog ideeën?

Misschien moet er toch eens iets komen om met de project managers te gaan overleggen? Ik heb al eens een soort van gilde voorgesteld he. Eind van het jaar is het altijd hetzelfde. Plots hebben ze zicht op de goedkeuring van één of ander budget van hun CEO. En dan zoeken ze allemaal te samen, liefst voor eergisteren, naar twintig programmeurs. Een beetje zoals wilde beesten.

Eigenlijk is het al niet meer enkel het eind van het jaar, maar valt het meestal met de kwartaalovergangen samen.

Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie

Ik dacht eerst een beknopt overzicht te maken, maar waarom post ik niet gewoon de hele zooi?

Waarom blog ik dit? Omdat dit de randen van onze vrijheden raakt. Zijnde het medische geheim. Ik geloof niet dat het schenden van het beroepsgeheim van dokters ons welke terrorist dan ook zal opleveren. Toch gaan we dit moeten afgeven. Ik vraag me af of mensen die echt psychische problemen hebben hier mee gediend zullen zijn?

(lees de E-mail-boom van onder naar boven voor volledige context)

On Wed, 2016-09-07 at 15:04 +0000, FMF Kabinet Info (ACA) wrote:
> Geachte heer,

> Het gedeeld beroepsgeheim dat wij willen instellen is een uitzonderingsmaatregel
> op het bestaande beroepsgeheim. Hierdoor zal het mogelijk worden voor
> beroepsgroepen met geheimhoudingsplicht om binnen een bepaalde context
> “geheime informatie” te delen.

Worden in jullie voorstel de mensen in die beroepsgroepen opgeleid om de
juist om te gaan met de keuze deze geheime informatie te delen?

Welk zullen de criteria zijn?

> Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat de artsen zomaar preventief toegang
> kunnen krijgen tot gerechtelijke informatie of tot de politiedatabanken.

En omgekeerd? Zal de politie preventief toegang kunnen krijgen tot
medische dossiers zonder duidelijke voorafgaande goedkeuring en opdracht
van een onderzoeksrechter (die proportionaliteit e.d. toetst)?

> Het is wél de bedoeling dat er (op structurele basis) een overleg kan plaatsvinden,
> ook tussen artsen, politie, parket en bestuurlijke overheden, over bijv.
> risicopatiënten, herhaaldelijke incidenten of hotspots en dat er op basis daarvan
> afspraken kunnen worden gemaakt aangaande beveiliging.

Tussen artsen wil dus zeggen dat deze geheime informatie gedeeld zal
worden met een relatief grote groepen mensen? M.a.w. zal ze vrij snel gelekt
worden. Want al die mensen hun systemen beveiligen is een onmogelijke
zaak. Dokters hun computersystemen worden al geviseerd door oa.
cybercriminelen en er is al sprake van dat deze gegevens via zwarte
markten internationaal verkocht worden. Zelfs op massale schaal.

Moesten jullie dit onbezonnen doen met computerbestanden die her en der
op allerlei netwerken en individuele dokters hun computers komen te
staan, ga je dus over een paar jaar mensen hebben die nooit meer werk
gaan kunnen vinden. Want het is vrijwel zeker dat die gegevens aan HR
bedrijven gaan verkocht worden.

Recent nog was er een Belgisch bedrijf dat medische dossiers voor een
Nederlandse firma beheert, gehacked. Daarbij waren tienduizenden geheime
dossiers buitgemaakt.

Hoe gaan jullie er voor zorgen dat dit niet gebeurt? Het budget voor
cyberbeveiliging is voorts bitter laag.

> Ik ben dus wel van mening dat we de wettelijke beperkingen moeten versoepelen,

Ja, maar wordt de controle er op strenger?

Alleen maar versoepelen zal, maar dit is slechts mijn mening, leiden tot
chaotisch misbruik.

> zodat het mogelijk wordt om absoluut noodzakelijke informatie met de
> juiste partners te delen, ook al is deze informatie verkregen in het
> kader van de vertrouwensrelatie van het beroep.

Met de juiste partners.

Zal er dan ook naast een comité I en P een comité M komen om de dokters
te controleren? Of zal het sterk onderbemande comité I dit doen?

> Dit moet niet alleen in geval van een accute noodsituatie kunnen,
> maar ook om weerkerende problemen of risico’s aan te pakken. De inschatting
> van de opportuniteit om deze informatie te delen binnen dat wettelijk
> kader blijft dan wel bij de houder van de informatie.

Dus niet bij een daarvoor opgeleide persoon, zoals een
onderzoeksrechter?

> Uw opmerkingen zijn overigens terecht: het criterium “mensen die geweld
> gebruik(t)en” zou veel te vaag zijn om een gedegen risicoanalyse te laten
> voeren.

Precies. Dus de inschatting om deze informatie te delen moet dus gemaakt
worden door iemand die hiervoor opgeleid is?

> En dit zou trouwens erg stigmatiserend werken en contra-productief ten
> aanzien van de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt en de bereidheid
> tot behandeling.

Dus we zijn het met elkaar eens dat enkel iemand die hiervoor opgeleid
wordt de afweging kan maken? M.a.w. een onderzoeksrechter.

Want die persoon kan deze afweging al maken, zolang hij – zij maar overleg
pleegt met de orde der geneesheren.

Misschien heb ik de wet inzake bijzondere inlichtingen niet goed
begrepen, natuurlijk …

Vriendelijke groet,

Philip

From: FMF Kabinet Info (ACA) <info.kabinet@just.fgov.be>
To: philip@codeminded.be <philip@codeminded.be>
Subject: RE: Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie
Date: Wed, 7 Sep 2016 15:04:15 +0000 (09/07/2016 05:04:15 PM)

Geachte heer,

Het gedeeld beroepsgeheim dat wij willen instellen is een uitzonderingsmaatregel op het bestaande beroepsgeheim. Hierdoor zal het mogelijk worden voor beroepsgroepen met geheimhoudingsplicht om binnen een bepaalde context “geheime informatie” te delen.

Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat de artsen zomaar preventief toegang kunnen krijgen tot gerechtelijke informatie of tot de politiedatabanken.

Het is wél de bedoeling dat er (op structurele basis) een overleg kan plaatsvinden, ook tussen artsen, politie, parket en bestuurlijke overheden, over bijv. risicopatiënten, herhaaldelijke incidenten of hotspots en dat er op basis daarvan afspraken kunnen worden gemaakt aangaande beveiliging.

Ik ben dus wel van mening dat we de wettelijke beperkingen moeten versoepelen, zodat het mogelijk wordt om absoluut noodzakelijke informatie met de juiste partners te delen, ook al is deze informatie verkregen in het kader van de vertrouwensrelatie van het beroep. Dit moet niet alleen in geval van een accute noodsituatie kunnen, maar ook om weerkerende problemen of risico’s aan te pakken. De inschatting van de opportuniteit om deze informatie te delen binnen dat wettelijk kader blijft dan wel bij de houder van de informatie.

Uw opmerkingen zijn overigens terecht: het criterium “mensen die geweld gebruik(t)en” zou veel te vaag zijn om een gedegen risicoanalyse te laten voeren.

En dit zou trouwens erg stigmatiserend werken en contra-productief ten aanzien van de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt en de bereidheid tot behandeling.

Vriendelijke groet,

Voor de Minister,

Trees Van Eykeren

Persoonlijk medewerkster Minister Geens

Kabinet Minister van Justitie| cabinet Ministre de la Justice Koen Geens
Waterloolaan 115
1000 Brussel
Tel +32 2 542 8011

www.koengeens.be

—–Oorspronkelijk bericht—–
Van: Philip Van Hoof [mailto:philip@codeminded.be]
Verzonden: Saturday 20 August 2016 7:06 PM
Aan: FMF Kabinet Info (ACA)
Onderwerp: Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie

Dag Koen,

Wanneer de ruil voor een gedeeld beroeps geheim betekent dat daarvoor de politie in noodsituatie toegang moeten kunnen krijgen tot medische informatie van mensen die geweld gebruiken, vraag ik me af wat het criterium zal zijn voor “mensen die geweld gebruiken”. Aan welke punten zal je als Belgisch burger moeten voldoen teneinde je een mens bent die, geweld gebruikt?

Wat zal met andere woorden de definitie zijn van “geweld gebruiken”, teneinde je een burger wordt die geweld gebruikte in het verleden.

M.a.w. vanaf wanneer ben je lid van de groep, die dokters als ongewenst kunnen beschouwen?

En wat gebeurt er met het dossierdelen van een burger zijn of haar dossier wanneer je berecht en nadien gestraft bent voor “gewelddelicten”, en-maar uw straf uitgezeten is?

Zullen dokters blijvend inzage in dat dossier krijgen? Met andere woorden, zullen deze mensen blijvend en voor altijd gestraft blijven? U weet natuurlijk ook dat heel wat dokters zullen weigeren deze mensen hulp te bieden.

Hoe zal dit zorgen voor de herintegratie van deze mensen? Ik dacht dat onze samenleving er voor stond dat eens veroordeeld, gestraft en eens de straf uitgezeten; je terug geïntegreerd wordt in de samenleving. Maar dat geldt dan niet, of wel, wat betreft medische zorgen?

Hoe zorgt U er met de wetsvoorstellen voor dat mensen die hulp nodig hebben, doordat deze wetten inzage het dossierdelen tussen politie en arts bestaan, niet zullen afzien om bij een expert ter zake hulp te gaan zoeken?

Met andere woorden; wanneer iemand psychische problemen heeft maar nog wel helder genoeg is te beseffen dat psycholoog of psychiater een zekere plicht heeft de psychische problemen aan de politie te melden, denk ik dat die persoon zal afzien van hulp te zoeken. Hoe zal U ervoor zorgen dat uw wetsvoorstellen deze situatie vermijden?

Denkt U voorts veel psychopathische criminelen te vangen met dit nieuwe systeem?

Waarom zouden psychopathische mensen, die doorgaans intelligent zijn, plots aan de dokter hun kwaadaardige gedachten melden? Vooral nu iedereen (dus ook de psychopathische mensen met kwaadaardige gedachten) weet dat de dokter zo goed als verplicht wordt om zulke kwaadaardige gedachten met de politie te delen.

Met vriendelijke groeten,

Philip

 

Finally took the time to get certificates

Finally took the time to use certificates for codeminded.be and pvanhoof.be. Also the SMTP at mail.codeminded.be should now have a somewhat good TLS situation, too. But of course, whoever needed tell me something very secret … just met with me face to face. Duh.

My colleague in crime introduced me to keybase.io, which indeed looks quite nice and fantastic.

Congratulations to the Let’s encrypt initiative for making it really, really easy.

That certbot couldn’t parse my default-ssl in available-sites. No idea why. But it wasn’t in enabled-sites. After removing that original debian-package file, it all worked fine.

They probably also want to post a checksum of that “wget https://dl.eff.org/certbot-auto” thing there. When downloading and executing things on my server I usually do want to quickly and easily check and double-check it all.

The tool is also not super easy to use for anything that isn’t HTTPS. Especially SMTPS comes to mind.

The clouds

In the East there is a shark which is larger than all other fish. It changes into a bird whose wings are like clouds filling the sky. When this bird moves across the land, it brings a message from Corporate Headquarters. This message it drops into the midst of the programmers, like a seagull making its mark upon the beach. Then the bird mounts on the wind and, with the blue sky at its back, returns home.