Category: very condescending

The clouds

In the East there is a shark which is larger than all other fish. It changes into a bird whose wings are like clouds filling the sky. When this bird moves across the land, it brings a message from Corporate Headquarters. This message it drops into the midst of the programmers, like a seagull making its mark upon the beach. Then the bird mounts on the wind and, with the blue sky at its back, returns home.

Judges Dredd in het land gesignaleerd

Blijkbaar zijn er weer een paar rechercheurs die geloven dat de rechtstaat niet aan hen besteed is; dat ze zoals Judge Dredd aan de slag kunnen met het afluisteren van ziekenhuizen, artsen en hulpverleners zoals psychologen.

Alles is goed om hun parallelle constructies te ondersteunen. De wet zit voor hen niet in de weg. Wie heeft dat nu nodig? Wetten? Pfuh. Daar doet Dredd niet aan mee. Judge Dredd is de wet. Wat is dat nu.

Hadden ze aanwijzing dat de arts mee in het complot zat? Nee dat was er niet. Want waarom is de orde der geneesheren dan niet op de hoogte gebracht? Het was gewoon volstrekt illegaal om dat ziekenhuis af te luisteren.

Ik hoop van harte dat deze rechercheurs een zware gevangenisstraf krijgen en tot slot nooit nog het beroep van rechercheur mogen uitoefenen.

We hebben dat hier niet nodig. Ga maar in Het VK politieagentje spelen. Zolang het nog bestaat. Bende knoeiers.

Geef vorm

We zijn goed. We tonen dat door ons respect voor privacy en veiligheid te combineren. Kennis is daar onontbeerlijk voor. Ik pleit voor investeren in techneuten die de twee beheersen.

Onze overheid moet niet alles investeren in miljoenen voor het bestrijden van computervredebreuk; wel ook investeren in betere software.

Belgische bedrijven maken soms software. Ze moeten aangemoedig worden, gestuurd, om het goede te doen.

Ik zou graag van ons centrum cybersecurity zien dat ze bedrijven aanmoedigt om goede en dus veilige software te maken. We moeten ook inzetten op repressie. Maar we moeten net zo veel inzetten op hoge kwaliteit.

Wij denken wel eens dat, ach, wij te klein zijn. Maar dat is niet waar. Als wij beslissen dat hier, in België, de software goed moet zijn: dan creërt dat een markt die zich zal aanpassen aan wat wij willen. Het is zaak standvastig te zijn.

Wanneer wij zeggen dat a – b hier welkom is, of niet, geven we vorm aan technologie.

Ik verwacht niet minder van mijn land. Geef vorm.

Item isChild of another Item in QML

Damned, QML is inconsistent! Things have a content, data or children. And apparently they can all mean the same thing. So how do we know if something is a child of something else?

After a failed stackoverflow search I gave up on copy-paste coding and invented the damn thing myself.

function isChild( a_child, a_parent ) {
	if ( a_parent === null ) {
		return false
	}

	var tmp = ( a_parent.hasOwnProperty("content") ? a_parent.content
		: ( a_parent.hasOwnProperty("children") ? a_parent.children : a_parent.data ) )

	if ( tmp === null || tmp === undefined ) {
		return false
	}

	for (var i = 0; i < tmp.length; ++i) {

		if ( tmp[i] === a_child ) {
			return true
		} else {
			if ( isChild ( a_child, tmp[i] ) ) {
				return true
			}
		}
	}
	return false
}

RE: Toeristen, geef alstublieft een extra stukje privacy prijs (opiniestuk CEO van Thomas Cook, De Tijd)

Toeristen, geef alstublieft een extra stukje privacy prijs, zodat we U en uw koopgedrag nog meer en beter kunnen tracken bij Thomas Cook.

We hebben de neiging minder flexibel te zijn als het om onze privacy gaat. Maar we zullen niet anders kunnen dan onze privacy voor een stuk opgeven. Voor onze eigen veiligheid, zodat de overheden kunnen screenen wie op welke vlucht zit. Die evolutie zagen we al na de aanslagen van 11 september 2001 in New York.

Hoe juist helpt het dat Thomas Cook weet wie op welke vlucht zal zitten? De veiligheidsdiensten weten dat trouwens nu al. Hoe helpt dit wanneer iemand lang voor om het even welke identiteitscontrole in de vertrekhal een bom laat afgaan? Hoe heeft dat securitytheater na 9/11 trouwens om het even welke aanslag vermeden? Welke bewijzen zijn er dat het geholpen heeft? Welke bewijzen zijn er dat de in extreme zin toegenomen surveillance helpt?

Dit ruikt sterk naar goedkope politieke recuperatie van een stuk menselijke ellende. Jan Dekeyser, CEO van Thomas Cook België, wil U en uw koopgedrag kunnen tracken. Zodat hij veel geld met uw privacy kan verdienen. Nog meer geld. Hij roept daarvoor op nu dat de mensen bang zijn en bereidwillig hun privacy op te geven. Van timing gesproken.

We moeten nu ook van de CEO van Thomas Cook onze Facebook profielen aan hem en zijn marketing afdeling geven. Dat zegt hij letterlijk in zijn opiniestuk:

Dat kan veranderen. Intussen heeft zowat iedereen een smartphone, een Facebook-profiel of een Twitter-account. Het is dus perfect mogelijk om via persoonlijke communicatie de bezorgdheid van de reizigers weg te nemen en hen rechtstreeks te informeren over hoe hun reis verder zal verlopen.

Waarschijnlijk kan je dus binnenkort geen klant meer zijn bij Thomas Cook tenzij je een Facebook profiel hebt waar hij en zijn bedrijf volledige toegang toe hebben. Zullen we de luchthaven nog wel binnenmogen tenzij hij en zijn bedrijven alles over U weten, zodoende hij U en uw koopgedrag volledig in kaart kan brengen?

Wanneer wordt het nu eindelijk eens duidelijk dat geen enkele hoeveelheid surveillance bovenop wat er nu reeds is, aanslagen zal voorkomen? In tegendeel zal de onnodige verdachtmaking onschuldige burgers net kwaad en wantrouwig tegenover hun overheid maken.

Dus neen, Jan Dekeyser CEO van Thomas Cook België, ik geef niet een extra stukje privacy aan U en uw marketing mensen prijs. Onze veiligheidsdiensten weten nu al perfect wie er op welke vlucht zit. Die databases bestaan al.

Geef de actoren verantwoordelijk voor het doorspelen van informatie naar de juiste diensten en mensen een betere opleiding, verhoog getalmatig manschappen en budgetten en werk met de informatie die er al is. M.a.w. doe als ambtenaar in een veiligheidsfunctie uw job.

Maar een Thomas Cook moet echt niet nog meer van onze privacy weten.

Up next: PADI master diver

A year or so after my PADI rescue, my diving club has convinced me to wake up about twelve times early in the morning on Saturday, to get me trained to become a PADI master diver.

The jokers in my club told me it’s not so hard as PADI Rescue training. The only hard part is Saturday morning. We’ll see, I wonder. heh.

Oh, and to our security services: well done catching those guys from Molenbeek and Vorst. Good job!

Oh, I got invited to NLGG to talk about Tracker in Utrecht tomorrow.

RE: President Obama benadrukt noodzaak van een encryptie-backdoor

‘t ga hier over

We leggen in België al behoorlijk wat verantwoordelijkheid over onze bezittingen bij de notaris. Hij maakte de eigendomsakte van uw huis op, over de erfdienstbaarheid van uw grond, uw aandelen en de oprichtingsakte van uw bedrijf. Hij regelt ook de erfenis. Dat loopt hier vrij goed. Het zal wel eens af en toe mislopen, maar niet vaak. Volgens mij is dat omdat de deontologische code van het notariaat in België redelijk streng is. Je wordt ook niet zomaar notaris. De opleiding en examens ervoor blijken vrij moeilijk te zijn.

Allereerst zolang er geen nood is moet men niets doen. Want ik zie niet meteen een echte noodzaak om alle mensen hun elektronica te kunnen kraken. Dat was vroeger niet nodig; vandaag zijn er niet meer of minder gevaarlijke gekken en elektronica voegt maar weinig toe aan hun wapenarsenaal. Dus is dat nu niet nodig.

Maar om den Obama toch wat te helpen met de oprichting van z’n surveillancestaat, waarbij iPhones moeten kunnen gedecrypteerd worden door de overheid, zou ik een systeem of concept waarbij een soort van master key fysiek opgeslagen wordt bij de notaris willen voorstellen (je hebt dus eerst een deftig notariaat nodig, maar dat hebben we al).

De notaris krijgt een deontologische code die er op neerkomt dat hij of zij de proportionaliteit moet onderzoeken wanneer overheidsdiensten een afdruk van die master key opvragen. De afdruk van die key zou zo kunnen voorzien worden dat enkel bepaalde documenten er mee gedecrypteerd kunnen worden, i.p.v. alles.

De burger die zijn eigen keys verliest kan dan tegen een typisch notaristarief een nieuwe key laten maken a.d.h.v. de bij de notaris aanwezige key. Ik zou de overheid dat tarief ook laten betalen. Anders willen de notarissen die bevoegdheid waarschijnlijk niet (en zo’n proportionaliteitsonderzoek vraagt juridische kennis en tijd: de twee kostbaarste dingen in het leven van de notaris).

Ik denk wel dat onze cryptografen zoiets in elkaar kunnen steken.

Ge moet het vooral allemaal niet te moeilijk of complex maken: geen (extra) backdoors in de software of hardware want dan zit overmorgen de overheid van ieder land, en een hele bende criminelen ook, in al onze politici en bedrijfsleiders hun Facebook-doorgeef-luik, ik bedoel hun smartphone en tablets. Het is nu al erg genoeg wat ze er zelf achteloos en publiek op neerkwakken (terwijl velen, zeer naief, denken dat het allemaal privé is wat er in die Cloud rotzooi gebeurt).

Het Internet Der Crap

Ik heb in Belgische bedrijven al bugs gefiled waarbij een buffer afkomstig van een Angular HTTP POST sessie gewoon met memcpy in een stack buffer van 1024 bytes gekopieerd wordt, met uiteraard strlen op de origin buffer als size_t n parameter. Daar kwam zelfs ruzie van want de geniale programmeur vond dat dat geen bug was, omdat je de admin credentials nodig had om te reproduceren. Het probleem was dat ook zonder in te loggen de buffer tot aan de memcpy kon geraken.

Het is ook geen uitzondering om wanneer je met de strings tool op de binaries op vele routers losgaat, je gewoonweg backdoors en hardcoded passwords krijgt. Je komt programmeurs tegen die dat er gewoon ingestopt hebben. Dat vinden ze normaal. Ruwe anti-security arrogantie. En ze zijn nog trots op hun onprofessionalisme ook.

Deze tijd is dan ook niet de tijd van het Internet Der Dingen, maar wel van Het Internet Der Crap. Gemaakt door prutsers. Zelfs de backdoors zijn prutswerk.

Het is zeer erg gesteld. Ik voel me beschaamd om vele van mijn collega’s en wens mij te distantiëren.

Hey guys

Have you guys stopped debating systemd like a bunch of morons already? Because I’ve been keeping myself away from the debate a bit: the amount of idiot was just too large for my mind.People who know me also know that quite a bit of idiot fits into it.

I remember when I was younger, somewhere in the beginning of the century, that we first debated ORBit-2, then Bonobo, then software foolishly written with it like Evolution, Mono (and the idea of rewriting Evolution in C#. But first we needed a development environment MonoDevelop to write it in – oh the gnomes). XFree86 and then the X.Org fork. Then Scaffolding and Anjuta. Beagle and Tracker (oh the gnomes). Rhythmbox versus Banshee (oh the gnomes). Desktop settings in gconf, then all sorts of gnome services, then having a shared mainloop implementation with Qt.

Then god knows what. Dconf, udev, gio, hal, FS monitoring: a lot of things that were silently but actually often bigger impact changes than systemd is because much much more real code had to be rewritten, not just badly written init.d-scripts. The Linux eco-system has reinvented itself several times without most people having noticed it.

Then finally D-Bus came. And yes, evil Lennart was there too. He was also one of those young guys working on stuff. I think evil evil pulseaudio by that time (thank god Lennart replaced the old utter crap we had with it). You know, working on stuff.

D-Bus’s debate began a bit like systemd’s debate: Everybody had feelings about their own IPC system being better because of this and that (most of which where really bad copies of xmms’s remote control infrastructure). It turned out that KDE got it mostly right with DCOP, so D-Bus copied a lot from it. It also opened a lot of IPC author’s eyes that message based IPC, uniform activation of services, introspection and a uniform way of defining the interface are all goddamned important things. Also other things, like tools for monitoring and debugging plus libraries for all goddamn popular programming environments and most importantly for IPC their mainloops, appeared to be really important. The uniformity between Qt/KDE and Gtk+/GNOME application’s IPC systems was quite a nice thing and a real enabler: suddenly the two worlds’ softwares could talk with each other. Without it, Tracker could not have happened on the N900 and N9. Or how do you think qt/qsparql talks with it?

Nowadays everybody who isn’t insane or has a really, really, really good reason (like awesome latency or something, although kdbus solves that too), and with exception of all Belgian Linux programmers (who for inexplicable reasons all want their own personal IPC – and then endlessly work on bridges to all other Belgian Linux programmer’s IPC systems), won’t write his own IPC system. They’ll just use D-Bus and get it over with (or they initially bridge to D-Bus, and refactor their own code away over time).

But anyway.

The D-Bus debate was among software developers. And sometimes teh morons joined. But they didn’t understand what the heck we where doing. It was easy to just keep the debate mostly technical. Besides, we had some (for them) really difficult to understand stuff to reply like “you have file descriptor passing for that”, “study it and come back”. Those who came back are now all expert D-Bus users (I btw think and/or remember that evil Lennart worked on FD passing in D-Bus).

Good times. Lot’s of debates.

But the systemd debate, not the software, the debate, is only moron.

Recently I’ve seen some people actually looking into it and learning it. And then reporting about what they learned. That’s not really moron of course. But then their blogs get morons in the comments. Morons all over the place.

Why aren’t they on their fantastic *BSD or Devuan or something already?

ps. Lennart, if you read this (I don’t think so): I don’t think you are evil. You’re super nice and fluffy. Thanks for all the fish!

De dierentuin: geboortebeperking versus slachten

Michel Vandenbosch versus Dirk Draulans: ben ooit zo’n 15 jaar vegetariër geweest om vandaag tevreden te zijn over dit goed voorbereid en mooi gebalanceerd debat. Mijn dank aan de redactie van Terzake.

Ik was het eens met beide heren. Daarom was dit een waardig filosofische discussie: geboortebeperking versus het aan de leeuwen voeden van overbodige dieren plus het nut en de zin van goed gerunde dierenparken. Dat nut is me duidelijk: educatie voor de dwaze mens (z’n kinders, in de hoop dat de opvolging minder dwaas zal zijn)

Hoewel ik het eens was met beide ben ik momenteel zelf meer voor het aan de leeuwen voeden van overbodige dieren dan dat ik voor geboortebeperking van wel of niet bedreigde diersoorten ben. Dat leek me, met groot respect voor Vandenbosch’s, Draulans’ standpunt te zijn. Ethisch snapte ik Vandenbosch ook: is het niet beter om aan geboortebeperking te doen teneinde het leed van een slachting te vermijden?

Ik kies voor het standpunt van Draulans omdat dit het meeste de echte wereld nabootst. Ik vind het ook zeer goed dat het dierenpark de slachting van de giraffe aan de kinderen toonde. Want dit is de werkelijkheid. Onze kinderen moeten de werkelijkheid zien. We moeten met ons verstand de werkelijkheid nabootsen. Geen eufemisme zoals het doden van een giraffe een euthanasie noemen. Laten we onze kinders opvoeden met de werkelijkheid.

RE: Scudraketten

Wanneer Isabel Albers iets schrijft ben ik aandachtig: wij moeten investeren in infrastructuur.

Dit creëert welvaart, distribueert efficiënt het geld en investeert in onze kinderen hun toekomst: iets wat nodig is; en waar we voor staan.

De besparingsinspanningen kunnen we beperken wat betreft investeringen in infrastructuur; we moeten ze des te meer doorvoeren wat betreft andere overheidsuitgaven.

Misschien moeten we bepaalde scudraketten lanceren? Een scudraket op de overheidsomvang zou geen slecht doen.

Een week mediastorm meemaken over hoe hard we snoeien in bepaalde overheidssectoren: laten we dat hard en ten gronde doen.

Laten we tegelijk investeren in de Belgische infrastructuur. Laten we veel investeren.

Rusland

De cultuur die heerst, leeft,  ploert en zweet op het grondgebied van Rusland zal niet verdwijnen. Zelfs niet na een nucleaire aanval tenzij die echt verschrikkelijk wreedaardig is. En dan zou ik ons verdommen dat we dat gedaan hebben zoals ik hoor te doen. Wij, Europeanen, moeten daar mee leven zoals zij met ons moeten leven.

We delivered

Damned guys, we’re too shy about what we delivered. When the N900 was made public we flooded the planets with our blogs about it. And now?

I’m proud of the software on this device. It’s good. Look at what Engadget is writing about it! Amazing. We should all be proud! And yes, I know about the turbulence in Nokia-land. Deal with it, it’s part of our job. Para-commandos don’t complain that they might get shot. They just know. It’s called research and development! (I know, bad metaphor)

I don’t remember that many good reviews about even the N900, and that phone was by many of its owners seen as among the best they’ve ever owned. Now is the time to support Harmattan the same way we passionately worked on the N900 and its predecessor tablets (N810, N800 and 770). Even if the N9’s future is uncertain: who cares? It’s mostly open source! And not open source in the ‘Android way’. You know what I mean.

The N9 will be a good phone. The Harmattan software is awesome. Note that Tracker and QSparql are being used by many of its standard applications. We have always been allowed to develop Tracker the way it’s supposed to be done. Like many other similar projects: in upstream.

As for short term future I can announce that we’re going to make Michael Meeks happy by finally solving the ever growing journal problem. Michael repeatedly and rightfully complained about this to us at conferences. Thanks Michael. I’ll write about how we’ll do it, soon. We have some ideas.

We have many other plans for long term future. But let’s for now work step by step. Our software, at least what goes to Harmattan, must be rock solid and very stable from now on. Introducing a serious regression would be a catastrophe.

I’m happy because with that growing journal – problem, I can finally focus on a tough coding problem again. I don’t like bugfixing-only periods. But yeah, I have enough experience to realize that sometimes this is needed.

And now, now we’re going to fight.

IPC performance improvements for insert queries

Although with SQLite WAL we have direct-access now, we don’t support direct-access for insert and delete SPARQL queries. Those queries when made using libtracker-sparql still go over D-Bus using Adrien’s FD passing D-Bus IPC technique. The library will do that for you.

After investigating a performance analysis by somebody from Intel we learned that there is still a significant overhead per each IPC call. In the analysis the person made miner-fs combine multiple insert transactions together and then send it over as a single big transaction. This was noticeably faster than making many individual IPC requests.

The problem with this is that if one of the many insert queries fail, they all fail: not good.

We’re now experimenting with a private API that allows you to pass n individual insert transactions, and get n errors back, using one IPC call.

The numbers are promising even on Desktop D-Bus (the test):

$ cd tests/functional-tests/
$ ./update-array-performance-test
First run (first update then array)
Array: 0.103675, Update: 0.139094
Reversing run (first array then update)
Array: 0.290607, Update: 0.161749
$ ./update-array-performance-test
First run (first update then array)
Array: 0.105920, Update: 0.137554
Reversing run (first array then update)
Array: 0.118785, Update: 0.130630
$ ./update-array-performance-test
First run (first update then array)
Array: 0.108501, Update: 0.136524
Reversing run (first array then update)
Array: 0.117308, Update: 0.151192
$

We’re now deciding whether or not the API will become public; returning arrays of errors isn’t exactly ‘nice’ or ‘standard’.

LRU cache for prepared statements in Tracker’s RDF store

While trying to handle a bug that had a description like “if I do this, tracker-store’s memory grows to 80MB and my device starts swapping”, we where surprised to learn that a sqlite3_stmt consumes about 5 kb heap. Auwch.

Before we didn’t think that those prepared statements where very large, so we threw all of them in a hashtable for in case the query was ran again later. However, if you collect thousands of such statements, memory consumption obviously grows.

We decided to implement a LRU cache for these prepared statements. For clients that access the database using direct-access the cache will be smaller, so that max consumption is only a few megabytes. Because our INSERT and DELETE queries are more reusable than SELECT queries, we split it into two different caches per thread.

The implementation is done with a simple intrinsic linked ring list. We’re still testing it a little bit to get good cache-size numbers. I guess it’ll go in master soon. For your testing pleasure you can find the branch here.