Category: Personal

200 cybersoldaten nodig?

Hoe lok je de gepassioneerde computernerds?

  • Zorg ervoor dat ze opleiding krijgen. Ook in zaken die niet technisch zijn. Laat toe dat ze zich verdiepen in dieptechnische zaken. Bv. low level softwareontwikkeling, electronica, en zo verder. Combineer hun (bestaande) kennis met nieuwe toepassingen. Een gepassioneerde (computer)nerd wil een leven lang bijleren en vooral: al hun kennis combineren met andere ideeën;
  • Laat toe dat ze publiek laten zien wie ze zijn en wat ze kunnen. Laat zij die dat graag doen toe dat ze op bv. radio, Internet en TV komen vertellen hoe hun werk maatschappelijk relevant is. Spreek duidelijk af wat wel en wat niet geheim moet blijven, uiteraard;
  • Zorg ervoor dat ze met regelmaat naar een hackercon of een andere conference kunnen gaan. Uiteraard zowizo bv. FOSDEM (niet echt een hackercon, maar ga er toch maar met z’n allen naartoe). Maar bv. de CCC conferences in Duitsland, SHA2017 in Nederland, en zo verder. Wees daar in ieder geval, zonder schroom, aanwezig;
  • Organiseer misschien een eigen hackercon in België. Waarom niet?
  • Maak het niet te gemakkelijk om toe te treden. Dat je er 200 nodig hebt wil niet zeggen dat de eerste de beste goed genoeg zijn;
  • Zorg ervoor dat ze goed verdienen. Begrijp dat de privé hen meer biedt dan de overheid;
  • Publiceer met regelmaat (hun) code als open source op bv. github. Bv. een Wireshark plugin of log analysetools die onze overheid gebruikt? Laat ze helpen met andere open source projecten. Kijk bv. naar hoe we onze eID software (FireFox plugins, e.d.) publiceren;
  • We hebben veel kennis van encryptie in onze universiteiten (Rijndael), stuur ze op cursus daarover bij onze cryptografen;
  • Zorg ervoor dat onze diensten géén fouten maken tegen de Belgische wetgeving. Alle echte goei zijn zo idealistisch als Edward Snowden en willen goed doen voor de samenleving. M.a.w. De wet, de privacy commissie en het Comité I doen er toe.

Veel success. Ik ben erg benieuwd.

Have confidence in yourself – technology will never replace human beings

Children aren’t worried about the future. Young people aren’t worried about the future; they’re worried about us: us leading them into the future we envision

Jack Ma — Oct 2017, keynote speech at Alibaba Cloud’s Computing Conference in Hangzhou

Post Iceland holiday

I’m filled up with new inspiration.

Going to Iceland for the holidays is truly an amazing experience. With its stunning landscapes, natural wonders like geysers and waterfalls, and the opportunity to witness the breathtaking Northern Lights, Iceland offers a unique and unforgettable holiday destination. From exploring the vibrant capital city of Reykjavik to venturing into the rugged and pristine wilderness of the countryside, there are endless adventures and memories to be made in this beautiful country.

When traveling, being able to purchase children’s clothing online can be a significant advantage. It eliminates the need to carry extra luggage, saves time and effort spent searching for stores in an unfamiliar location, and allows for convenient delivery right to your accommodation. Additionally, buy childrens clothing here provides access to a wide range of options and makes it easier to compare prices and find unique items that may not be available locally.

The RelayCommand in Qt

A few days ago I explained how we can do MVVM techniques like ICommand in Qt.

Today I’ll explain how to make and use a simple version of the, in the XAML MVVM world quite famous, RelayCommand. In the Microsoft Prism4 & 5 world this is DelegateCommand. Both are equivalent. I will only show a non-templated RelayCommand, so no RelayCommand<T> for now. Perhaps I’ll add a templated one to that mvvm project some other day.

What people call a delegate in C# is what C++ people call a Functor. Obviously we will use functors, then. Note that for people actually reading all those links: in C# the Action<T> and Func<T,G> are basically also C# delegates (or, functors, if you fancy C++’s names for this more).

Here is the RelayCommand.h:

#include <functional>
#include <QSharedPointer>
#include <MVVM/Commands/AbstractCommand.h>

class RelayCommand : public AbstractCommand
{
    Q_OBJECT
public:
    RelayCommand(std::function<void()> executeDelegatep,
                 std::function<bool()> canExecuteDelegatep,
                 QObject *parent = 0)
    : AbstractCommand(parent)
    , executeDelegate(executeDelegatep)
    , canExecuteDelegate(canExecuteDelegatep) {}

    void execute() Q_DECL_OVERRIDE;
    bool canExecute() const Q_DECL_OVERRIDE;
public slots:
    void evaluateCanExecute();
private:
    std::function<void()> executeDelegate;
    std::function<bool()> canExecuteDelegate;
};

The implementation is too simple to be true:

#include "RelayCommand.h"

bool RelayCommand::canExecute() const
{
    return canExecuteDelegate();
}

void RelayCommand::evaluateCanExecute()
{
    emit canExecuteChanged( canExecute() );
}

void RelayCommand::execute()
{
    executeDelegate();
}

Okay, so how do we use this? First we make a ViewModel. Because in this case we will define the command in C++. That probably means you want a ViewModel.

I added a CompositeCommand in the mix. For a Q_PROPERTY isn’t a CommandProxy really needed, as ownership stays in C++ (when for example you pass this as parent). For a Q_INVOKABLE you would need it to wrap the QSharedPointer<AbstractCommand>.

Note. I already hear you think: wait a minute, you are not passing this to the QObject’s constructor, it’s not a QScopedPointer and you have a new but no delete. That’s because CommandProxy converts the ownership rules to QQmlEngine::setObjectOwnership (this, QQmlEngine::JavaScriptOwnership) for itself. I don’t necessarily recommend its usage here (for it’s not immediately clear), but at the same time this is just a demo. You can try printing a warning in the destructor and you’ll see that the QML garbage collector takes care of it.

#include <QObject>
#include <QScopedPointer>

#include <MVVM/Commands/CommandProxy.h>
#include <MVVM/Commands/CompositeCommand.h>
#include <MVVM/Commands/RelayCommand.h>
#include <MVVM/Models/CommandListModel.h>

class ViewModel: public QObject
{
    Q_OBJECT

    Q_PROPERTY(CommandProxy* helloCommand READ helloCommand CONSTANT)
public:
    ViewModel(QObject *parent=0):QObject(parent),
        helloCmd(new CompositeCommand()){

        QSharedPointer<CompositeCommand> cCmd = helloCmd.dynamicCast<CompositeCommand>();
        cCmd->add( new RelayCommand ([=] { qWarning() << "Hello1 from C++ RelayCommand"; },
                            [=]{ return true; }));
        cCmd->add( new RelayCommand ([=] { qWarning() << "Hello2 from C++ RelayCommand"; },
                            [=]{ return true; }));
        proxyCmd = new CommandProxy (helloCmd);
    }
    CommandProxy* helloCommand() {
        return proxyCmd;
    }
private:
    QSharedPointer<AbstractCommand> helloCmd;
    CommandProxy *proxyCmd;
};

Let’s also make a very simple View.qml that uses the ViewModel

import QtQuick 2.3
import QtQuick.Window 2.0
import QtQuick.Controls 1.2

import Example 1.0

Item {
    property ViewModel viewModel: ViewModel {}

    Button {
        enabled: viewModel.helloCommand.canExecute
        onClicked: viewModel.helloCommand.execute()
    }
}

Comité I deelt informatie met De Tijd. Waarom niet met de burger?

Onze inlichtingendiensten en Comité I geven dit jaar enkele cijfers over het speurwerk van staatsveiligheid, blijkbaar ‘vertrouwelijk’, aan een Belgische krant.

Het is spijtig dat gewone burgers dit niet zelf (eenvoudig) kunnen vinden op de website van Comité I. Wel kon ik een ouder verslag vinden van 2014 – 2015.

Misschien moet men bijzondere opsporingsmethoden gebruiken om officiële informatie vrijgegeven door Comité I te vinden? Laat ik dat maar niet doen. Ik heb er eigenlijk geen idee van waarom we dan maar De Tijd moeten vertrouwen, en waarom we als burger niet meteen zelf het originele verslag kunnen lezen?

Ik heb altijd gevonden dat het vrijgeven van zulke informatie perfect kan zonder één en ander te onthullen wat het criminelen gemakkelijker maakt. Deze vrijgave van cijfers bewijst dat, volgens mij. Ons land blijkt vrij uniek te zijn met het vrijgeven van dit soort gegevens. Zulke openbaarheid van bestuur van onze overheid is iets waar wij burgers dan ook trots op mogen zijn, vind ik. Het siert de medewerkers van de inlichtingendiensten, en Comité I, dat dit in ons land mogelijk is.

Hoewel er een forse toename is in terrorisme dossiers, wat te verwachten was na wat er gebeurd is in Zaventem, blijkt er geen sprake te zijn van grootschalig aftappen of van grote inbreuken, of zo iets. Slechts één procent van de operaties moest door Comité I stopgezet worden. Dat is één procent te veel, maar dat is eerlijk gezegd ook vrij weinig. Een vraag is hoe Comité I er voor zorgt dat dit a) zo weinig blijft en b) steeds minder wordt? Worden er cursussen gegeven aan de medewerkers van de diensten? Wordt men desnoods gesanctioneerd bij (herhaaldelijke) inbreuken?

Er wordt meer gebruik gemaakt van het inbreken op computersystemen, en ook dat lijkt me logisch: heel wat criminaliteit verhuist de dag van vandaag naar de digitale wereld. Ik vraag me daar wel bij af of onze inlichtingendiensten voldoende scholing en recruitering van specialisten ter zake doet. Het is ook eenvoudiger inbreuken tegen de wet te verbergen dan bij gebruik van meer conventionele bijzondere inlichtingendiensten. Snel een tap afzetten en de logs en data verwijderen is eenvoudiger dan officiële verslagen te vernietigen. Toch moet ook dit allemaal volgens de wet gebeuren. Uiteraard.

Een vraag blijft voor mij wel welk percentage van de operaties Comité I heeft gemonitord? Want, indien er slechts één procent van de operaties door Comité I moest stopgezet worden, maar het Comité I onderzoekt maar twee procent van alle gevoerde operaties, dan zou dat willen zeggen dat de helft van alle operaties foutief uitgevoerd worden. Vermoedelijk onderzoekt men veel meer. Maar hoe weet de burger dat? Ik zie ook niet hoe het onthullen van dat percentage het criminelen eenvoudiger maakt. Misschien, vond ik ook deze informatie gewoon nog niet?

Leuk dat Comité I meldt dat er vorig jaar geen enkele journalist, arts of advocaat een doelwit is geweest. Dat zal journalist Lars van De Tijd heel leuk vinden. Het is vermoedelijk een reactie op dit nieuwsfeit? Onze wet is hier, terecht, heel specifiek in. Ze moet, uiteraard, gevolgd worden. Éénieder in dit land, ook criminelen, moeten in vertrouwen medische verzorging kunnen genieten. Het afluisteren van een arts kan slechts in zeer uitzonderlijke gevallen (bv. wanneer de arts zelf betrokken is bij de criminele activiteiten van zijn of haar patiënt). Journalisten en advocaten moeten voorts ook altijd hun werk onafhankelijk kunnen doen.

Ik zou willen herhalen wat Peter Buysrogge, N-VA-Kamerlid, ook al liet weten: Het stelt ons gerust dat de inlichtingendiensten hun bevoegdheden, blijkbaar, correct toepassen. Maar voor mij mag hieraan toegevoegd worden dat het ons land zou sieren, en haar burgers nog meer geruststellen, moest er meer informatie over de werking van controleorgaan Comité I zelf gepubliceerd worden.

RE: Bye Facebook

Wim made a stir in the land of the web. Good for Wim that he rid himself of the shackles of social media.

But how will we bring a generation of people, who are now more or less addicted to social media, to a new platform? And what should that platform look like?

I’m not a anthropologist, but I believe human nature of organizing around new concepts and techniques is that we, humans, start central and monolithic. Then we fine-tune it. We figure out that the central organization and monolithic implementation of it becomes a limiting factor. Then we decentralize it.

The next step for all those existing and potential so-called ‘online services’ is to become fully decentralized.

Every family or home should have its own IMAP and SMTP server. Should that be JMAP instead? Probably. But that ain’t the point. The fact that every family or home will have its own, is. For chat, XMPP’s s2s is like SMTP. Postfix is an implementation of SMTP like ejabberd is for XMPP’s s2s. We have Cyrus, Dovecot and others for IMAP, which is the c2s of course. And soon we’ll probably have JMAP, too. Addressability? IPv6.

Why not something like this for social media? For the next online appliance, too? Augmented reality worlds can be negotiated in a distributed fashion. Why must Second Life necessarily be centralized? Surely we can run Linden Lab’s server software, locally.

Simple, because money is not interested in anything non-centralized. Not yet.

In the other news, the Internet stopped working truly well ever since money became its driving factor.

ps. The surest way to corrupt a youth is to instruct him to hold in higher esteem those who think alike than those who think different. Quote by Friedrich Nietzsche.

The undoable editor that can open > 4 GB text files

We are making an editor for industrial uses at Heidenhain. This is to make big Klartext programs, editable. I’m sure other industries could also use that.

Nowadays these programs often come out of a conversion from a CAD-CAM format. Before you can mill and turn your pesky military secrets on one of the machines controlled by a Heidenhain set, you’ll have to tweak the program that you converted from your CAD-CAM product. We are making the editor for that.

I wrote on this blog how we will instantaneously open those >4GB files, ready for editing. It looks a lot like how I made the E-mail client modest open the headers instantaneously on the N900. Basically, having a partition or index table that gets mmapped.

We’re also making the overlaying (the changes made by the user) undoable. The APIs for that kinda look like this. All examples on my blog are amateur extracts of the real thing, of course.

I feel like it’s actually going to work out. Architecturally and organizationally the other developers in our team are getting at the right level of expertise and sense of wanting this.

That is most important for anything to make it happen.

It feels a bit like how Nokia was: I’m learning a lot about myself from techleading: how to propose a design, concept or idea; how to convince deeply technical people; how to push others to go further than what they can already do. How to make a team quit competing and start sharing a common goal. The infrastructure for that was provided to me by Nokia. At Heidenhain, I feel like having played a small role in it.

Beste VRT, over PGP

PGP, Pretty Good Privacy, is niet enkel te koop op Het Internet; het is zowel gratis als dat het open source is. Dat wil zeggen dat iedereen op deze planeet de broncode van PGP kan downloaden, compileren en aanpassen en dat iedereen het op een telefoon kan zetten.

Velen gebruiken dan ook zulke encryptiesoftware voor allerlei redenen. Vaak zonder dat ze het door hebben (https websites, de diensten van je bank, online aankopen, Whatsapp berichten, en zo verder). Soms hebben ze het wel door (dat zijn dan vaak techneuten).

Enkelingen doen dat om hun communicatie over criminele plannen te versleutelen. Maar velen anderen doen dat om hun bedrijfsgegevens, privacy, persoonlijke data en zo verder te beveiligen. Er zouden ook overheden zijn, naar het schijnt, zoals de onze, bijvoorbeeld, die het veelvuldig gebruiken. Volgens geruchten gebruiken alle militairen het. Ik ben er van overtuigd dat jullie werkgever, de VRT, het ook heel veel gebruikt en zelfs oplegt. Een beetje serieus journalist gebruikt het tegenwoordig ook voor, laat ik hopen, alles.

PGP is niet illegaal. Het versleutelen van berichten is niet illegaal. Dat de politie het daarom niet meer kan lezen, is op zichzelf niet illegaal. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van het versleutelen van berichten. Er staat in onze Belgische wetgeving helemaal niets over het illegaal zijn van bv. software zoals PGP.

Versleutelen van berichten bestaat ook al eeuwen. Nee, millennia. Misschien zelfs wel al tienduizenden jaren. Kinderen doen het en leren het. Misschien niet op al te professionele manier. Maar sommige kinderlijk eenvoudige encryptietechnieken zijn theoretisch onkraakbaar. Zoals bv. de one time pad

Sterker nog, onze Belgische universiteiten staan over de hele wereld bekend om haar wiskundigen die zich met cryptografie bezig houden. De wereldwijd belangrijkste encryptiestandaard, Rijndael, werd door Leuvense studenten ontwikkeld. Die PGP software gebruikt die encryptiestandaard, ook. Het staat tegenwoordig bekend als de Advanced Encryption Standard, AES, en wordt oa. militair vrijwel overal ingezet.

Dat een aantal mensen van het gerecht en de politie het lastig vinden dat een aantal criminelen gebruik maken van software zoals PGP, betekent op geen enkele manier dat het gebruik van en het voorzien van telefoons met PGP, op zichzelf, illegaal is. Helemaal niet. Het is dus vrij onnozel om in jullie journaal te laten uitschijnen als zou dat wel het geval zijn. Dat is het niet. Zeker in extreme tijden zoals nu is het gevaarlijk wanneer de media zoiets doet uitschijnen. Straks maakt men de gewone burger weer bang over allerlei dingen, en dan gaat de politiek domme eisen stellen zoals het verbieden van encryptie.

Het versleutelen van berichten is een erg belangrijk onderdeel, in de technologie, om die technologie veilig en betrouwbaar te laten werken. Het ontbreken van de mogelijkheid om berichten en gegevens te versleutelen zou werkelijk catastrofale gevolgen hebben.

Het zou ook geen enkele crimineel weerhouden toch één en ander te encrypteren. Encryptie verbieden zou letterlijk alleen maar de onschuldige burger schaden. De crimineel zou er net voordeel uit halen; de crimineel wordt het daardoor plots veel eenvoudiger gemaakt om bij onschuldige burgers (die geen encryptie meer kunnen gebruiken) digitaal in te breken.

Denk in deze extreme tijden goed na wat je in jullie mediakanaal, het nationale nieuws, doet uitschijnen. Als techneut vind ik het bijzonder onverantwoordelijk van jullie. OOK en vooral wanneer de bedoeling was om het nieuws zo dom mogelijk te brengen. Alsof onze burgers het niet zouden aankunnen om correct geïnformeerd te worden over deze materie.

Scrum is (best done) like a soccer team

As a freelancer I saw many companies, many situations and worked with many Project Managers, Product Owners, Scrum Masters and god knows what names the HR department came up with.

What is most important, in my experience, is that the people leading the team try to focus the people in the group on as few common goals as possible during one sprint. The more stories or goals the team has to finish, the more individualism and the fewer things will get done (with done being defined by your definition of done).

Differently put you should try to make your team work like how a soccer team plays. You try to make three, four or five goals per sprint. But you do this as a team.

Example: When a story isn’t finished at the end of the sprint; it’s the team’s fault. Not the fault of the one guy that worked on it. The team has to find a solution. If it’s always the same guy being lazy, that’s not the project’s or the team’s results. You or HR deals with that guy later. Doing so is outside of Scrum’s scope. It’s not for your retrospective discussion. But do sanction the team for not delivering.

Another example is not to put too much stories on the task board and yet to keep stories as small and/or well defined as possible. Too much stories or too large stories will result in every individual picking a different story (or subtask of the larger story) to be responsible for. At the end of the sprint none of these will be really finished. And the developers in the team won’t care about the other features being developed during the sprint. So they will dislike having to review other people’s features. They’ll have difficulty finding a reviewer. They won’t communicate with each other. They’ll become careless and dispassionate.

Your planning caused that. That makes you a bad team player. The coach is part of the team.

Onlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt

Moraal filosofe Katleen Gabriels presenteerde gisteren haar boek ‘Onlife, Hoe de digitale wereld je leven bepaalt’. Ik ben dus maar eens gaan kijken. Ik was onder de indruk.

Haar uiteenzetting was gebalanceerd; ze klonk geïnformeerd. Het debat met oa. Sven Gatz, Pedro De Bruyckere en Karel Verhoeven was eigenlijk ook wel cava. Ik ben dus erg benieuwd naar het boek.

Na een Spinoza-kenner hebben we dus nu ook een moraal filosofe die zich met oa. Internet of Things dingen zal gaan bezig houden. Ik vind het dus wel goed dat de filosofie van’t land zich eindelijk eens komt moeien. De consument gelooft ons, techneuten, toch niet dat al die rommel die ze gekocht hebben dikke rotzooi is. Dus misschien dat ze wat gaan luisteren naar s’lands filosofen? Ik denk het niet. Maar slechter zal de situatie er ook niet van worden, hé?

Enfin. Medeneurdjes contacteer die Katleen en vertel over wat je zoal hebt meegemaakt wat onethisch is. Wie weet verwerkt ze je verhaal in een uiteenzetting of volgend boek? Je kan dat nooit weten he. Je moest trouwens toch eens van die zolder afkomen.

De afspraak

Den NV-A vandaag in De Afspraak (onze eigen dezinformatsiya):

Het kinderrechtenverdrag versus de vrijheid van meningsuiting van de prinses van België. Dat, om de liefde voor het koningshuis van een liberaal, Herman De Croo, te pareren.

Het vrije debat, het is toch iets mooi.

Niet waar?

The Internet of crap – The Ioc. Now In Store!

Like I mentioned a few months ago, here we are again. More things equals more crap on the Internet. Not more utility. No. More crap. It’s only crap. With lower case ‘c’. The crap of the crap programmers of the crap is not worth wasting an expensive capital letter on.

Time to require CE marking for all that crap. Enough is enough.

Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie

Ik dacht eerst een beknopt overzicht te maken, maar waarom post ik niet gewoon de hele zooi?

Waarom blog ik dit? Omdat dit de randen van onze vrijheden raakt. Zijnde het medische geheim. Ik geloof niet dat het schenden van het beroepsgeheim van dokters ons welke terrorist dan ook zal opleveren. Toch gaan we dit moeten afgeven. Ik vraag me af of mensen die echt psychische problemen hebben hier mee gediend zullen zijn?

(lees de E-mail-boom van onder naar boven voor volledige context)

On Wed, 2016-09-07 at 15:04 +0000, FMF Kabinet Info (ACA) wrote:
> Geachte heer,
> 
> Het gedeeld beroepsgeheim dat wij willen instellen is een uitzonderingsmaatregel
> op het bestaande beroepsgeheim. Hierdoor zal het mogelijk worden voor
> beroepsgroepen met geheimhoudingsplicht om binnen een bepaalde context
> “geheime informatie” te delen.

Worden in jullie voorstel de mensen in die beroepsgroepen opgeleid om de
juist om te gaan met de keuze deze geheime informatie te delen?

Welk zullen de criteria zijn?

> Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat de artsen zomaar preventief toegang
> kunnen krijgen tot gerechtelijke informatie of tot de politiedatabanken.

En omgekeerd? Zal de politie preventief toegang kunnen krijgen tot
medische dossiers zonder duidelijke voorafgaande goedkeuring en opdracht
van een onderzoeksrechter (die proportionaliteit e.d. toetst)?

> Het is wél de bedoeling dat er (op structurele basis) een overleg kan plaatsvinden,
> ook tussen artsen, politie, parket en bestuurlijke overheden, over bijv.
> risicopatiënten, herhaaldelijke incidenten of hotspots en dat er op basis daarvan
> afspraken kunnen worden gemaakt aangaande beveiliging.

Tussen artsen wil dus zeggen dat deze geheime informatie gedeeld zal
worden met een relatief grote groepen mensen? M.a.w. zal ze vrij snel gelekt
worden. Want al die mensen hun systemen beveiligen is een onmogelijke
zaak. Dokters hun computersystemen worden al geviseerd door oa.
cybercriminelen en er is al sprake van dat deze gegevens via zwarte
markten internationaal verkocht worden. Zelfs op massale schaal.

Moesten jullie dit onbezonnen doen met computerbestanden die her en der
op allerlei netwerken en individuele dokters hun computers komen te
staan, ga je dus over een paar jaar mensen hebben die nooit meer werk
gaan kunnen vinden. Want het is vrijwel zeker dat die gegevens aan HR
bedrijven gaan verkocht worden.

Recent nog was er een Belgisch bedrijf dat medische dossiers voor een
Nederlandse firma beheert, gehacked. Daarbij waren tienduizenden geheime
dossiers buitgemaakt.

Hoe gaan jullie er voor zorgen dat dit niet gebeurt? Het budget voor
cyberbeveiliging is voorts bitter laag.

> Ik ben dus wel van mening dat we de wettelijke beperkingen moeten versoepelen,

Ja, maar wordt de controle er op strenger?

Alleen maar versoepelen zal, maar dit is slechts mijn mening, leiden tot
chaotisch misbruik.

> zodat het mogelijk wordt om absoluut noodzakelijke informatie met de
> juiste partners te delen, ook al is deze informatie verkregen in het
> kader van de vertrouwensrelatie van het beroep.

Met de juiste partners.

Zal er dan ook naast een comité I en P een comité M komen om de dokters
te controleren? Of zal het sterk onderbemande comité I dit doen?

> Dit moet niet alleen in geval van een accute noodsituatie kunnen,
> maar ook om weerkerende problemen of risico’s aan te pakken. De inschatting
> van de opportuniteit om deze informatie te delen binnen dat wettelijk
> kader blijft dan wel bij de houder van de informatie.

Dus niet bij een daarvoor opgeleide persoon, zoals een
onderzoeksrechter?

> Uw opmerkingen zijn overigens terecht: het criterium “mensen die geweld
> gebruik(t)en” zou veel te vaag zijn om een gedegen risicoanalyse te laten
> voeren.

Precies. Dus de inschatting om deze informatie te delen moet dus gemaakt
worden door iemand die hiervoor opgeleid is?

> En dit zou trouwens erg stigmatiserend werken en contra-productief ten
> aanzien van de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt en de bereidheid
> tot behandeling.

Dus we zijn het met elkaar eens dat enkel iemand die hiervoor opgeleid
wordt de afweging kan maken? M.a.w. een onderzoeksrechter.

Want die persoon kan deze afweging al maken, zolang hij – zij maar overleg
pleegt met de orde der geneesheren.

Misschien heb ik de wet inzake bijzondere inlichtingen niet goed
begrepen, natuurlijk …

Vriendelijke groet,

Philip

From: FMF Kabinet Info (ACA) <info.kabinet@just.fgov.be>
To: philip@codeminded.be <philip@codeminded.be>
Subject: RE: Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie
Date: Wed, 7 Sep 2016 15:04:15 +0000 (09/07/2016 05:04:15 PM)

Geachte heer,

Het gedeeld beroepsgeheim dat wij willen instellen is een uitzonderingsmaatregel op het bestaande beroepsgeheim. Hierdoor zal het mogelijk worden voor beroepsgroepen met geheimhoudingsplicht om binnen een bepaalde context “geheime informatie” te delen.

Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat de artsen zomaar preventief toegang kunnen krijgen tot gerechtelijke informatie of tot de politiedatabanken.

Het is wél de bedoeling dat er (op structurele basis) een overleg kan plaatsvinden, ook tussen artsen, politie, parket en bestuurlijke overheden, over bijv. risicopatiënten, herhaaldelijke incidenten of hotspots en dat er op basis daarvan afspraken kunnen worden gemaakt aangaande beveiliging.

Ik ben dus wel van mening dat we de wettelijke beperkingen moeten versoepelen, zodat het mogelijk wordt om absoluut noodzakelijke informatie met de juiste partners te delen, ook al is deze informatie verkregen in het kader van de vertrouwensrelatie van het beroep. Dit moet niet alleen in geval van een accute noodsituatie kunnen, maar ook om weerkerende problemen of risico’s aan te pakken. De inschatting van de opportuniteit om deze informatie te delen binnen dat wettelijk kader blijft dan wel bij de houder van de informatie.

Uw opmerkingen zijn overigens terecht: het criterium “mensen die geweld gebruik(t)en” zou veel te vaag zijn om een gedegen risicoanalyse te laten voeren.

En dit zou trouwens erg stigmatiserend werken en contra-productief ten aanzien van de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt en de bereidheid tot behandeling.

Vriendelijke groet,

Voor de Minister,

Trees Van Eykeren

Persoonlijk medewerkster Minister Geens

Kabinet Minister van Justitie| cabinet Ministre de la Justice Koen Geens
Waterloolaan 115
1000 Brussel
Tel +32 2 542 8011

www.koengeens.be

—–Oorspronkelijk bericht—–
Van: Philip Van Hoof [mailto:philip@codeminded.be]
Verzonden: Saturday 20 August 2016 7:06 PM
Aan: FMF Kabinet Info (ACA)
Onderwerp: Het gedeelde beroepsgeheim tussen artsen en politie

Dag Koen,

Wanneer de ruil voor een gedeeld beroeps geheim betekent dat daarvoor de politie in noodsituatie toegang moeten kunnen krijgen tot medische informatie van mensen die geweld gebruiken, vraag ik me af wat het criterium zal zijn voor “mensen die geweld gebruiken”. Aan welke punten zal je als Belgisch burger moeten voldoen teneinde je een mens bent die, geweld gebruikt?

Wat zal met andere woorden de definitie zijn van “geweld gebruiken”, teneinde je een burger wordt die geweld gebruikte in het verleden.

M.a.w. vanaf wanneer ben je lid van de groep, die dokters als ongewenst kunnen beschouwen?

En wat gebeurt er met het dossierdelen van een burger zijn of haar dossier wanneer je berecht en nadien gestraft bent voor “gewelddelicten”, en-maar uw straf uitgezeten is?

Zullen dokters blijvend inzage in dat dossier krijgen? Met andere woorden, zullen deze mensen blijvend en voor altijd gestraft blijven? U weet natuurlijk ook dat heel wat dokters zullen weigeren deze mensen hulp te bieden.

Hoe zal dit zorgen voor de herintegratie van deze mensen? Ik dacht dat onze samenleving er voor stond dat eens veroordeeld, gestraft en eens de straf uitgezeten; je terug geïntegreerd wordt in de samenleving. Maar dat geldt dan niet, of wel, wat betreft medische zorgen?

Hoe zorgt U er met de wetsvoorstellen voor dat mensen die hulp nodig hebben, doordat deze wetten inzage het dossierdelen tussen politie en arts bestaan, niet zullen afzien om bij een expert ter zake hulp te gaan zoeken?

Met andere woorden; wanneer iemand psychische problemen heeft maar nog wel helder genoeg is te beseffen dat psycholoog of psychiater een zekere plicht heeft de psychische problemen aan de politie te melden, denk ik dat die persoon zal afzien van hulp te zoeken. Hoe zal U ervoor zorgen dat uw wetsvoorstellen deze situatie vermijden?

Denkt U voorts veel psychopathische criminelen te vangen met dit nieuwe systeem?

Waarom zouden psychopathische mensen, die doorgaans intelligent zijn, plots aan de dokter hun kwaadaardige gedachten melden? Vooral nu iedereen (dus ook de psychopathische mensen met kwaadaardige gedachten) weet dat de dokter zo goed als verplicht wordt om zulke kwaadaardige gedachten met de politie te delen.

Met vriendelijke groeten,

Philip

 

The clouds

In the East there is a shark which is larger than all other fish. It changes into a bird whose wings are like clouds filling the sky. When this bird moves across the land, it brings a message from Corporate Headquarters. This message it drops into the midst of the programmers, like a seagull making its mark upon the beach. Then the bird mounts on the wind and, with the blue sky at its back, returns home.

Judges Dredd in het land gesignaleerd

Blijkbaar zijn er weer een paar rechercheurs die geloven dat de rechtstaat niet aan hen besteed is; dat ze zoals Judge Dredd aan de slag kunnen met het afluisteren van ziekenhuizen, artsen en hulpverleners zoals psychologen.

Alles is goed om hun parallelle constructies te ondersteunen. De wet zit voor hen niet in de weg. Wie heeft dat nu nodig? Wetten? Pfuh. Daar doet Dredd niet aan mee. Judge Dredd is de wet. Wat is dat nu.

Hadden ze aanwijzing dat de arts mee in het complot zat? Nee dat was er niet. Want waarom is de orde der geneesheren dan niet op de hoogte gebracht? Het was gewoon volstrekt illegaal om dat ziekenhuis af te luisteren.

Ik hoop van harte dat deze rechercheurs een zware gevangenisstraf krijgen en tot slot nooit nog het beroep van rechercheur mogen uitoefenen.

We hebben dat hier niet nodig. Ga maar in Het VK politieagentje spelen. Zolang het nog bestaat. Bende knoeiers.

How about …

Next time, I show you how to turn that ViewModel into a Visitor? And then make a view that shows the syntax and outline of a parsed file’s language?

How about I turn my blog into the programmers’ equivalent to Dobbit magazine? :-)

Who knows what I’ll come up with next time. I guess I don’t know myself.

Geef vorm

We zijn goed. We tonen dat door ons respect voor privacy en veiligheid te combineren. Kennis is daar onontbeerlijk voor. Ik pleit voor investeren in techneuten die de twee beheersen.

Onze overheid moet niet alles investeren in miljoenen voor het bestrijden van computervredebreuk; wel ook investeren in betere software.

Belgische bedrijven maken soms software. Ze moeten aangemoedig worden, gestuurd, om het goede te doen.

Ik zou graag van ons centrum cybersecurity zien dat ze bedrijven aanmoedigt om goede en dus veilige software te maken. We moeten ook inzetten op repressie. Maar we moeten net zo veel inzetten op hoge kwaliteit.

Wij denken wel eens dat, ach, wij te klein zijn. Maar dat is niet waar. Als wij beslissen dat hier, in België, de software goed moet zijn: dan creërt dat een markt die zich zal aanpassen aan wat wij willen. Het is zaak standvastig te zijn.

Wanneer wij zeggen dat a – b hier welkom is, of niet, geven we vorm aan technologie.

Ik verwacht niet minder van mijn land. Geef vorm.

Putting an LRU in your code

For the ones who didn’t find the LRU in Tracker’s code (and for the ones who where lazy).

Let’s say we will have instances of something called a Statement. Each of those instances is relatively big. But we can recreate them relatively cheap. We will have a huge amount of them. But at any time we only need a handful of them.

The ones that are most recently used are most likely to be needed again soon.

First you make a structure that will hold some administration of the LRU:

typedef struct {
	Statement *head;
	Statement *tail;
	unsigned int size;
	unsigned int max;
} StatementLru;

Then we make the user of a Statement (a view or a model). I’ll be using a Map here. You can in Qt for example use QMap for this. Usually I want relatively fast access based on a key. You could also each time loop the stmt_lru to find the instance you want in useStatement based on something in Statement itself. That would rid yourself of the overhead of a map.

class StatementUser
{
	StatementUser();
	~StatementUser();
	void useStatement(KeyType key);
private:
	StatementLru stmt_lru;
	Map<KeyType, Statement*> stmts;
	StatementFactory stmt_factory;
}

Then we will add to the private fields of the Statement class the members prev and next: We’ll make a circular doubly linked list.

class Statement: QObject {
	Q_OBJECT
    ...
private:
	Statement *next;
	Statement *prev;
};

Next we initialize the LRU:

StatementUser::StatementUser() 
{
	stmt_lru.max = 500;
	stmt_lru.size = 0;		
}

Then we implement using the statements

void StatementUser::useStatement(KeyType key)
{
	Statement *stmt;

	if (!stmts.get (key, &stmt)) {

		stmt = stmt_factory.createStatement(key);

		stmts.insert (key, stmt);

		/* So the ring looks a bit like this: *
		 *                                    *
		 *    .--tail  .--head                *
		 *    |        |                      *
		 *  [p-n] -> [p-n] -> [p-n] -> [p-n]  *
		 *    ^                          |    *
		 *    `- [n-p] <- [n-p] <--------'    */

		if (stmt_lru.size >= stmt_lru.max) {
			Statement *new_head;

		/* We reached max-size of the LRU stmt cache. Destroy current
		 * least recently used (stmt_lru.head) and fix the ring. For
		 * that we take out the current head, and close the ring.
		 * Then we assign head->next as new head. */

			new_head = stmt_lru.head->next;
			auto to_del = stmts.find (stmt_lru.head);
			stmts.remove (to_del);
			delete stmt_lru.head;
			stmt_lru.size--;
			stmt_lru.head = new_head;
		} else {
			if (stmt_lru.size == 0) {
				stmt_lru.head = stmt;
				stmt_lru.tail = stmt;
			}
		}

	/* Set the current stmt (which is always new here) as the new tail
	 * (new most recent used). We insert current stmt between head and
	 * current tail, and we set tail to current stmt. */

		stmt_lru.size++;
		stmt->next = stmt_lru.head;
		stmt_lru.head->prev = stmt;

		stmt_lru.tail->next = stmt;
		stmt->prev = stmt_lru.tail;
		stmt_lru.tail = stmt;

	} else {
		if (stmt == stmt_lru.head) {

		/* Current stmt is least recently used, shift head and tail
		 * of the ring to efficiently make it most recently used. */

			stmt_lru.head = stmt_lru.head->next;
			stmt_lru.tail = stmt_lru.tail->next;
		} else if (stmt != stmt_lru.tail) {

		/* Current statement isn't most recently used, make it most
		 * recently used now (less efficient way than above). */

		/* Take stmt out of the list and close the ring */
			stmt->prev->next = stmt->next;
			stmt->next->prev = stmt->prev;

		/* Put stmt as tail (most recent used) */
			stmt->next = stmt_lru.head;
			stmt_lru.head->prev = stmt;
			stmt->prev = stmt_lru.tail;
			stmt_lru.tail->next = stmt;
			stmt_lru.tail = stmt;
		}

	/* if (stmt == tail), it's already the most recently used in the
	 * ring, so in this case we do nothing of course */
	}

	/* Use stmt */

	return;
}

In case StatementUser and Statement form a composition (StatementUser owns Statement, which is what makes most sense), don’t forget to delete the instances in the destructor of StatementUser. In the example’s case we used heap objects. You can loop the stmt_lru or the map here.

StatementUser::~StatementUser()
{
	Map<KeyType, Statement*>::iterator i;
    	for (i = stmts.begin(); i != stmts.end(); ++i) {
		delete i.value();
	}
}