Category: Personal

Dat is dan dikke vette pech voor Google en Facebook

Topic is de belangrijkste zin voor de komende weken.

Terug normaal worden

Normaal worden is een goede zaak. Wanneer we normaal zijn, kunnen we goede wetgeving maken.

Zulke wetgeving is belangrijk. We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met de kinderen van Syrië strijders.

Die kinderen zijn onschuldig. We hebben als land dus een verantwoordelijkheid. Nochtans nemen wij deze verantwoordelijkheid niet.

We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met politieke partijen die onze grondrechten in vraag stellen.

De Belgische grondrechten in vraag stellen is beschermd door de vrijheid van meningsuiting. Staat die vrijheid van meningsuiting gelijk aan de vrijheid van het oprichten van een partij?

We konden deze vragen niet beantwoorden wanneer we ons als samenleving bedreigd voelden.

Wanneer we ons normaal en veilig voelen, kunnen we dat misschien wel?

Ik pleit er dus voor om terug normaal te worden.

To be able to think, you have to risk being offensive

I mean, look at the conversation we’re having right now. You’re certainly willing to risk offending me in the pursuit of truth. Why should you have the right to do that? It’s been rather uncomfortable.

— Jordan Peterson, 2018

Eigenlijk he

Eigenlijk moet ik nog eens iets posten over hoe we allerlei dingen met Qt en QML doen he?

Na zoveel jaren recruiters te vragen om naar een Duitstalige Qt/QML ontwikkelaar in Eindhoven te zoeken, zou Heidenhain er goed aan doen eens wat te laten zien waar wij aan toe zijn. Vind ik. Maar ja. Het is en blijft een bedrijf dat zelf een beetje geheimzinnig wil zijn.

De laatste tijd zijn het de details van die Klartext-editor die aan beurt zijn. M.a.w. dat wat er wel toe doet: dat wat werkers moeten gebruiken om een werkstuk in te geven in een CNC machine. Dat duurt even. Want de TNC640 heeft best wel veel specifieke dingetjes die al vele jaren ingeleerd zijn bij gebruikers van de machines.

Ik heb m.a.w. veel dingen die ik zou kunnen posten. Maar ik ben lui, plus ik moet wat opletten wat ik wel en wat ik niet publiek maak. Het grappigste daarvan is dat Nokia veel stricter was. Maar ook veel duidelijker. Daarom kon ik veel meer tijdens Nokia zeggen als nu. Nokia was kei streng in haar NDA’s (tot 180000 Euro schadevergoeding, en meer), maar wel duidelijk: dit mag je zeggen, dit niet.

Verkoop met verlies

Vandaag wil ik de aandacht op een Belgische wet over het verkopen met verlies. Ons land verbiedt, bij wet, elke handelaar een goed met verlies te verkopen. Dat is de regel, in ons België.

Die regel heeft (terecht) uitzonderingen. De definitie van de uitzondering wil zeggen dat ze niet de regel zijn: de verkoop met verlies is in België slechts per uitzondering toegestaan:

  • naar aanleiding van soldenverkoop of uitverkoop;
  • met als doel de goederen die vatbaar zijn voor snel bederf van de hand te doen als hun bewaring niet meer kan worden verzekerd;
  • ten gevolge externe omstandigheden;
  • goederen die technisch voorbijgestreefd zijn of beschadigd zijn;
  • de noodzakelijkheid van concurrentie.

Ik vermoed dat onze wet bestaat om oneerlijke concurrentie te bestrijden. Een handelaar kan dus niet een bepaald product (bv. een game console) tegen verlies verkopen om zo marktdominantie te verkrijgen voor een ander product uit zijn gamma (bv. games), bv. met als doel concurrenten uit de markt te weren.

Volgens mij is het daarom zo dat, moest een game console -producent met verlies een console verkopen, dit illegaal is in België.

Laten we aannemen dat game console producenten, die actief zijn in (de verkoop in) België, de Belgische wet volgen. Dan volgt dat ze hun game consoles niet tegen verlies verkopen. Ze maken dus winst. Moesten ze dat niet doen dan moeten ze voldoen aan uitzonderlijke voorwaarden, in de (eerder vermelde) Belgische wet, die hen toelaat wel verlies te maken. In alle andere gevallen zouden ze in de ontwettigheid verkeren. Dat is de Belgische wet.

Dat maakt dat de aanschaf van zo’n game console, als Belgisch consument, betekent dat de producent -en verkoper een zekere winst hebben gemaakt door mijn aankoop. Er is dus geen sprake van verlies. Tenzij de producent -of verkoper in België betrokken is bij onwettige zaken.

Laten we aannemen dat we op zo’n console, na aanschaf, een andere software willen draaien. Dan kan de producent/verkoper dus niet beweren dat zijn winst gemaakt wordt door zaken die naderhand verkocht zouden worden (a.d.h.v. bv. originele software).

Hun winst is met andere woorden al gemaakt. Op de game console zelf. Indien niet, dan zou de producent of verkoper in onwettigheid verkeren (in België). Daarvan nemen we aan dat dit zo niet verlopen is. Want anders zou men het goed niet mogen verkopen. Het goed is wel verkocht. Volgens Belgische wetgeving (toch?).

Indien niet, dan is de producent -en of verkoper verantwoordelijk. In geen geval de consument.

Don’t panic!

Don't panic!

With sufficient thrust, pigs fly just fine

With sufficient thrust, pigs fly just fine

Comité I deelt informatie met de burger.

We hebben het activiteitenverslag van 2016 nu wel op hun website. Geen idee wanneer dat precies gepubliceerd werd. Ik kijk niet iedere dag. Danke.

De idiote Westerse wereld

De F-35 toont aan dat het Westen te idioot is om toestellen te maken die per ontwerp, en per toepassing, wel geschikt zijn.

In plaats daarvan wil men een politiek toestel dat uiteindelijk nergens goed in is.

Wat kan ik als techneut zeggen?

Tja, dwazen.

Zucht ..

Weer vier politieke posts alvorens ik iets technisch schrijf. Pff. Wat een zagevent ben ik!

Ik beloof dat ik binnenkort een “How it’s made” over een AbstractFutureCommand ga schrijven. Dat is een Command in MVVM waar er een QFuture teruggegeven wordt bij een executeAsync() method.

Ik ben eerst nog even met m’n klant en haar ontwikkelaars bezig om één en ander door te voeren. Teneinde de toekomst van CNC besturingssoftware kei goed zal zijn.

We werken er aan op EMO ooit een bende software die bangelijk is te introduceren.

200 cybersoldaten nodig?

Hoe lok je de gepassioneerde computernerds?

  • Zorg ervoor dat ze opleiding krijgen. Ook in zaken die niet technisch zijn. Laat toe dat ze zich verdiepen in dieptechnische zaken. Bv. low level softwareontwikkeling, electronica, en zo verder. Combineer hun (bestaande) kennis met nieuwe toepassingen. Een gepassioneerde (computer)nerd wil een leven lang bijleren en vooral: al hun kennis combineren met andere ideeën;
  • Laat toe dat ze publiek laten zien wie ze zijn en wat ze kunnen. Laat zij die dat graag doen toe dat ze op bv. radio, Internet en TV komen vertellen hoe hun werk maatschappelijk relevant is. Spreek duidelijk af wat wel en wat niet geheim moet blijven, uiteraard;
  • Zorg ervoor dat ze met regelmaat naar een hackercon of een andere conference kunnen gaan. Uiteraard zowizo bv. FOSDEM (niet echt een hackercon, maar ga er toch maar met z’n allen naartoe). Maar bv. de CCC conferences in Duitsland, SHA2017 in Nederland, en zo verder. Wees daar in ieder geval, zonder schroom, aanwezig;
  • Organiseer misschien een eigen hackercon in België. Waarom niet?
  • Maak het niet te gemakkelijk om toe te treden. Dat je er 200 nodig hebt wil niet zeggen dat de eerste de beste goed genoeg zijn;
  • Zorg ervoor dat ze goed verdienen. Begrijp dat de privé hen meer biedt dan de overheid;
  • Publiceer met regelmaat (hun) code als open source op bv. github. Bv. een Wireshark plugin of log analysetools die onze overheid gebruikt? Laat ze helpen met andere open source projecten. Kijk bv. naar hoe we onze eID software (FireFox plugins, e.d.) publiceren;
  • We hebben veel kennis van encryptie in onze universiteiten (Rijndael), stuur ze op cursus daarover bij onze cryptografen;
  • Zorg ervoor dat onze diensten géén fouten maken tegen de Belgische wetgeving. Alle echte goei zijn zo idealistisch als Edward Snowden en willen goed doen voor de samenleving. M.a.w. De wet, de privacy commissie en het Comité I doen er toe.

Veel success. Ik ben erg benieuwd.

Have confidence in yourself – technology will never replace human beings

Children aren’t worried about the future. Young people aren’t worried about the future; they’re worried about us: us leading them into the future we envision

Jack Ma — Oct 2017, keynote speech at Alibaba Cloud’s Computing Conference in Hangzhou

Post Iceland holiday

I’m filled up with new inspiration.

Going to Iceland for the holidays is truly an amazing experience. With its stunning landscapes, natural wonders like geysers and waterfalls, and the opportunity to witness the breathtaking Northern Lights, Iceland offers a unique and unforgettable holiday destination. From exploring the vibrant capital city of Reykjavik to venturing into the rugged and pristine wilderness of the countryside, there are endless adventures and memories to be made in this beautiful country.

When traveling, being able to purchase children’s clothing online can be a significant advantage. It eliminates the need to carry extra luggage, saves time and effort spent searching for stores in an unfamiliar location, and allows for convenient delivery right to your accommodation. Additionally, buy childrens clothing here provides access to a wide range of options and makes it easier to compare prices and find unique items that may not be available locally.

The RelayCommand in Qt

A few days ago I explained how we can do MVVM techniques like ICommand in Qt.

Today I’ll explain how to make and use a simple version of the, in the XAML MVVM world quite famous, RelayCommand. In the Microsoft Prism4 & 5 world this is DelegateCommand. Both are equivalent. I will only show a non-templated RelayCommand, so no RelayCommand<T> for now. Perhaps I’ll add a templated one to that mvvm project some other day.

What people call a delegate in C# is what C++ people call a Functor. Obviously we will use functors, then. Note that for people actually reading all those links: in C# the Action<T> and Func<T,G> are basically also C# delegates (or, functors, if you fancy C++’s names for this more).

Here is the RelayCommand.h:

#include <functional>
#include <QSharedPointer>
#include <MVVM/Commands/AbstractCommand.h>

class RelayCommand : public AbstractCommand
{
    Q_OBJECT
public:
    RelayCommand(std::function<void()> executeDelegatep,
                 std::function<bool()> canExecuteDelegatep,
                 QObject *parent = 0)
    : AbstractCommand(parent)
    , executeDelegate(executeDelegatep)
    , canExecuteDelegate(canExecuteDelegatep) {}

    void execute() Q_DECL_OVERRIDE;
    bool canExecute() const Q_DECL_OVERRIDE;
public slots:
    void evaluateCanExecute();
private:
    std::function<void()> executeDelegate;
    std::function<bool()> canExecuteDelegate;
};

The implementation is too simple to be true:

#include "RelayCommand.h"

bool RelayCommand::canExecute() const
{
    return canExecuteDelegate();
}

void RelayCommand::evaluateCanExecute()
{
    emit canExecuteChanged( canExecute() );
}

void RelayCommand::execute()
{
    executeDelegate();
}

Okay, so how do we use this? First we make a ViewModel. Because in this case we will define the command in C++. That probably means you want a ViewModel.

I added a CompositeCommand in the mix. For a Q_PROPERTY isn’t a CommandProxy really needed, as ownership stays in C++ (when for example you pass this as parent). For a Q_INVOKABLE you would need it to wrap the QSharedPointer<AbstractCommand>.

Note. I already hear you think: wait a minute, you are not passing this to the QObject’s constructor, it’s not a QScopedPointer and you have a new but no delete. That’s because CommandProxy converts the ownership rules to QQmlEngine::setObjectOwnership (this, QQmlEngine::JavaScriptOwnership) for itself. I don’t necessarily recommend its usage here (for it’s not immediately clear), but at the same time this is just a demo. You can try printing a warning in the destructor and you’ll see that the QML garbage collector takes care of it.

#include <QObject>
#include <QScopedPointer>

#include <MVVM/Commands/CommandProxy.h>
#include <MVVM/Commands/CompositeCommand.h>
#include <MVVM/Commands/RelayCommand.h>
#include <MVVM/Models/CommandListModel.h>

class ViewModel: public QObject
{
    Q_OBJECT

    Q_PROPERTY(CommandProxy* helloCommand READ helloCommand CONSTANT)
public:
    ViewModel(QObject *parent=0):QObject(parent),
        helloCmd(new CompositeCommand()){

        QSharedPointer<CompositeCommand> cCmd = helloCmd.dynamicCast<CompositeCommand>();
        cCmd->add( new RelayCommand ([=] { qWarning() << "Hello1 from C++ RelayCommand"; },
                            [=]{ return true; }));
        cCmd->add( new RelayCommand ([=] { qWarning() << "Hello2 from C++ RelayCommand"; },
                            [=]{ return true; }));
        proxyCmd = new CommandProxy (helloCmd);
    }
    CommandProxy* helloCommand() {
        return proxyCmd;
    }
private:
    QSharedPointer<AbstractCommand> helloCmd;
    CommandProxy *proxyCmd;
};

Let’s also make a very simple View.qml that uses the ViewModel

import QtQuick 2.3
import QtQuick.Window 2.0
import QtQuick.Controls 1.2

import Example 1.0

Item {
    property ViewModel viewModel: ViewModel {}

    Button {
        enabled: viewModel.helloCommand.canExecute
        onClicked: viewModel.helloCommand.execute()
    }
}

Comité I deelt informatie met De Tijd. Waarom niet met de burger?

Onze inlichtingendiensten en Comité I geven dit jaar enkele cijfers over het speurwerk van staatsveiligheid, blijkbaar ‘vertrouwelijk’, aan een Belgische krant.

Het is spijtig dat gewone burgers dit niet zelf (eenvoudig) kunnen vinden op de website van Comité I. Wel kon ik een ouder verslag vinden van 2014 – 2015.

Misschien moet men bijzondere opsporingsmethoden gebruiken om officiële informatie vrijgegeven door Comité I te vinden? Laat ik dat maar niet doen. Ik heb er eigenlijk geen idee van waarom we dan maar De Tijd moeten vertrouwen, en waarom we als burger niet meteen zelf het originele verslag kunnen lezen?

Ik heb altijd gevonden dat het vrijgeven van zulke informatie perfect kan zonder één en ander te onthullen wat het criminelen gemakkelijker maakt. Deze vrijgave van cijfers bewijst dat, volgens mij. Ons land blijkt vrij uniek te zijn met het vrijgeven van dit soort gegevens. Zulke openbaarheid van bestuur van onze overheid is iets waar wij burgers dan ook trots op mogen zijn, vind ik. Het siert de medewerkers van de inlichtingendiensten, en Comité I, dat dit in ons land mogelijk is.

Hoewel er een forse toename is in terrorisme dossiers, wat te verwachten was na wat er gebeurd is in Zaventem, blijkt er geen sprake te zijn van grootschalig aftappen of van grote inbreuken, of zo iets. Slechts één procent van de operaties moest door Comité I stopgezet worden. Dat is één procent te veel, maar dat is eerlijk gezegd ook vrij weinig. Een vraag is hoe Comité I er voor zorgt dat dit a) zo weinig blijft en b) steeds minder wordt? Worden er cursussen gegeven aan de medewerkers van de diensten? Wordt men desnoods gesanctioneerd bij (herhaaldelijke) inbreuken?

Er wordt meer gebruik gemaakt van het inbreken op computersystemen, en ook dat lijkt me logisch: heel wat criminaliteit verhuist de dag van vandaag naar de digitale wereld. Ik vraag me daar wel bij af of onze inlichtingendiensten voldoende scholing en recruitering van specialisten ter zake doet. Het is ook eenvoudiger inbreuken tegen de wet te verbergen dan bij gebruik van meer conventionele bijzondere inlichtingendiensten. Snel een tap afzetten en de logs en data verwijderen is eenvoudiger dan officiële verslagen te vernietigen. Toch moet ook dit allemaal volgens de wet gebeuren. Uiteraard.

Een vraag blijft voor mij wel welk percentage van de operaties Comité I heeft gemonitord? Want, indien er slechts één procent van de operaties door Comité I moest stopgezet worden, maar het Comité I onderzoekt maar twee procent van alle gevoerde operaties, dan zou dat willen zeggen dat de helft van alle operaties foutief uitgevoerd worden. Vermoedelijk onderzoekt men veel meer. Maar hoe weet de burger dat? Ik zie ook niet hoe het onthullen van dat percentage het criminelen eenvoudiger maakt. Misschien, vond ik ook deze informatie gewoon nog niet?

Leuk dat Comité I meldt dat er vorig jaar geen enkele journalist, arts of advocaat een doelwit is geweest. Dat zal journalist Lars van De Tijd heel leuk vinden. Het is vermoedelijk een reactie op dit nieuwsfeit? Onze wet is hier, terecht, heel specifiek in. Ze moet, uiteraard, gevolgd worden. Éénieder in dit land, ook criminelen, moeten in vertrouwen medische verzorging kunnen genieten. Het afluisteren van een arts kan slechts in zeer uitzonderlijke gevallen (bv. wanneer de arts zelf betrokken is bij de criminele activiteiten van zijn of haar patiënt). Journalisten en advocaten moeten voorts ook altijd hun werk onafhankelijk kunnen doen.

Ik zou willen herhalen wat Peter Buysrogge, N-VA-Kamerlid, ook al liet weten: Het stelt ons gerust dat de inlichtingendiensten hun bevoegdheden, blijkbaar, correct toepassen. Maar voor mij mag hieraan toegevoegd worden dat het ons land zou sieren, en haar burgers nog meer geruststellen, moest er meer informatie over de werking van controleorgaan Comité I zelf gepubliceerd worden.

Zij bestaan voor ons. Wij bestaan niet voor hen.

The rules of scuba diving

  • First rule. You must understand the rules of scuba diving. If you don’t know or understand the rules of scuba diving, go to the second rule.
  • The second rule is that you never dive alone.
  • The third rule is that you always keep close enough to each other to perform a rescue of any kind.
  • The forth rule is that you signal each other and therefor know each other’s signals. Underwater, communication is key.
  • The fifth rule is that you tell the others, for example, when you don’t feel well. The others want to know when you emotionally don’t feel well. Whenever you are insecure, you tell them. This is hard.
  • The sixth rule is that you don’t violate earlier agreed upon rules.
  • The seventh rule is that given rules will be eclipsed the moment any form of panic occurs, you will restore the rules using rationalism first, pragmatism next but emotional feelings last. No matter what.
  • The eighth rule is that the seventh rule is key to survival.

These rules make scuba diving an excellent learning school for software development project managers.

RE: Bye Facebook

Wim made a stir in the land of the web. Good for Wim that he rid himself of the shackles of social media.

But how will we bring a generation of people, who are now more or less addicted to social media, to a new platform? And what should that platform look like?

I’m not a anthropologist, but I believe human nature of organizing around new concepts and techniques is that we, humans, start central and monolithic. Then we fine-tune it. We figure out that the central organization and monolithic implementation of it becomes a limiting factor. Then we decentralize it.

The next step for all those existing and potential so-called ‘online services’ is to become fully decentralized.

Every family or home should have its own IMAP and SMTP server. Should that be JMAP instead? Probably. But that ain’t the point. The fact that every family or home will have its own, is. For chat, XMPP’s s2s is like SMTP. Postfix is an implementation of SMTP like ejabberd is for XMPP’s s2s. We have Cyrus, Dovecot and others for IMAP, which is the c2s of course. And soon we’ll probably have JMAP, too. Addressability? IPv6.

Why not something like this for social media? For the next online appliance, too? Augmented reality worlds can be negotiated in a distributed fashion. Why must Second Life necessarily be centralized? Surely we can run Linden Lab’s server software, locally.

Simple, because money is not interested in anything non-centralized. Not yet.

In the other news, the Internet stopped working truly well ever since money became its driving factor.

ps. The surest way to corrupt a youth is to instruct him to hold in higher esteem those who think alike than those who think different. Quote by Friedrich Nietzsche.

The undoable editor that can open > 4 GB text files

We are making an editor for industrial uses at Heidenhain. This is to make big Klartext programs, editable. I’m sure other industries could also use that.

Nowadays these programs often come out of a conversion from a CAD-CAM format. Before you can mill and turn your pesky military secrets on one of the machines controlled by a Heidenhain set, you’ll have to tweak the program that you converted from your CAD-CAM product. We are making the editor for that.

I wrote on this blog how we will instantaneously open those >4GB files, ready for editing. It looks a lot like how I made the E-mail client modest open the headers instantaneously on the N900. Basically, having a partition or index table that gets mmapped.

We’re also making the overlaying (the changes made by the user) undoable. The APIs for that kinda look like this. All examples on my blog are amateur extracts of the real thing, of course.

I feel like it’s actually going to work out. Architecturally and organizationally the other developers in our team are getting at the right level of expertise and sense of wanting this.

That is most important for anything to make it happen.

It feels a bit like how Nokia was: I’m learning a lot about myself from techleading: how to propose a design, concept or idea; how to convince deeply technical people; how to push others to go further than what they can already do. How to make a team quit competing and start sharing a common goal. The infrastructure for that was provided to me by Nokia. At Heidenhain, I feel like having played a small role in it.

Perfection

Perfection has been reached not when there is nothing left to add, but when there is nothing left to take away.