I said it before, we shouldn’t finance the US’s war-industry any longer. It’s not a reliable partner.
I’m sticking to my guns on this one,
Let’s build ourselves a European army, utilizing European technology. Build, engineered and manufactured by Europeans.
We engineers are ready. Let us do it.
Merkel and Macron should use everything in their economic power to invest in our own European Military.
For example whenever the ECB must pump money in the EU-system, it could do that by increased spending on European military.
This would be a great way to increase the EURO inflation to match the ‘below but near two percent annual inflation’ target.
However. The EU budget for military should not go to NATO. Right now it should go to EU’s own national armies. NATO is more or less the United State’s military influence in Europe. We’ve seen last G7 that we can’t rely on the United States’ help.
Therefor, it should use exclusively European suppliers for military hardware. We don’t want to spend EUROs outside of our EU system. Let the money circulate within our EU economy. This implies no F-35 for Belgium. Instead, for example the Eurofighter Typhoon. The fact that Belgium can’t deliver the United States’s nuclear weapons without their F-35, means that the United States should take their nuclear bombs back. There is no democratic legitimacy to keep them in Belgium anyway.
It’s also time to create a pillar similar to the European Union: a military branch of the EU.
Already are Belgium and The Netherlands sharing military marine and air force resources. Let’s extend this principle to other EU countries.
Wordt het eens geen tijd dat ons centrum voor cybersecurity overheidsdiensten zoals het Belgisch leger oplegt om steeds a.d.h.v. met bv. PGP (minimaal) getekende (en hopelijk ook geëncrypteerde) E-mails te communiceren? Ja ja. We kunnen ze zelfs encrypteren. Hightech at Belgium. Stel je dat maar eens voor. Waanzin!
Stel je voor. Men zou zowel de E-mail (de content, het bericht zelf) kunnen verifiëren, als de afzender als dat men tijdens de transit én opslag van het bericht de inhoud zou kunnen encrypteren. Bij een eventueel “onafhankelijk” onderzoek zouden we (wiskundige) garanties hebben dat één en ander nu exact is zoals hoe het toen verstuurd werd.
Allemaal zaken die erg handig zouden geweest zijn in de saga over de E-mails over of onze F-16 vliegtuigen langer kunnen vliegen of niet.
Bij de ICT diensten van de oppositiepartijen zou men dan een opleiding van een halfuurtje kunnen krijgen over hoe ze met PGP in de hand één en ander cryptografisch kunnen verifiëren.
ps. Ik weet ook wel dat, in het wereldje waar het over gaat, nu net het feit dat bepaalde zaken achteraf niet meer te achterhalen zijn als waardevolle feature gezien wordt.
Wij hebben in Leuven de beste cryptografen van de wereld zitten. Maar ons Belgisch leger kan dit niet implementeren voor hun E-mails?
Zoals ik al voorspelde wordt onze overheid aangeklaagd omdat ze te weinig doet om kinderen van Syrië strijders in veiligheid te brengen.
Ongeacht hoe moeilijk dit onderwerp ook ligt, mogen we nooit onschuldige kinderen gaan veroordelen. Deze kinderen hebben niet gekozen waar hun ouders schuldig aan zijn. Ons land is verantwoordelijk om die kinderen op te vangen, er voor te zorgen en ze veiligheid te bieden.
Zelfs na de Tweede Wereld Oorlog deden we niet zo raar over de kinderen van collaborateurs. We kunnen dit niet maken.
Het kan voor mij niet. Het arbitrair straffen van onschuldige kinderen hoort strafbaar te zijn. Dat is een schending van de mensenrechten.
Wat is onfatsoenlijk?
Topic is de belangrijkste zin voor de komende weken.
Normaal worden is een goede zaak. Wanneer we normaal zijn, kunnen we goede wetgeving maken.
Zulke wetgeving is belangrijk. We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met de kinderen van Syrië strijders.
Die kinderen zijn onschuldig. We hebben als land dus een verantwoordelijkheid. Nochtans nemen wij deze verantwoordelijkheid niet.
We moeten bijvoorbeeld nadenken over wat we gaan doen met politieke partijen die onze grondrechten in vraag stellen.
De Belgische grondrechten in vraag stellen is beschermd door de vrijheid van meningsuiting. Staat die vrijheid van meningsuiting gelijk aan de vrijheid van het oprichten van een partij?
We konden deze vragen niet beantwoorden wanneer we ons als samenleving bedreigd voelden.
Wanneer we ons normaal en veilig voelen, kunnen we dat misschien wel?
Ik pleit er dus voor om terug normaal te worden.
I mean, look at the conversation we’re having right now. You’re certainly willing to risk offending me in the pursuit of truth. Why should you have the right to do that? It’s been rather uncomfortable.
— Jordan Peterson, 2018
Wat ontbreekt* in de aanpassingen van het voorstel voor de aftapwet van de Nederlandse overheid is een rechterlijke toetsing van de proportionaliteit om al dan niet over te gaan tot een digitale zoeking. Zo’n zoeking is wat mij betreft gelijkaardig aan een huiszoeking.
Dit is onontbeerlijk in een verlichte samenleving waar de drie machten gescheiden zijn.
Spinoza, dé bodemvoorbereider voor de bodem waarop de verlichtingsfilosofie werd gebaseerd, was een Amsterdammer. Het is dus een aardshock voor zij die zich met filosofie bezig houden mee te maken dat Nederland niet meer mee doet.
Noot* dat de toetsingscommissie bestaat uit twee Nederlandse rechters. Twee zulke rechters kunnen nooit een degelijk proportionaliteitsonderzoek uitvoeren voor alle aanvragen.
Vandaag wil ik de aandacht op een Belgische wet over het verkopen met verlies. Ons land verbiedt, bij wet, elke handelaar een goed met verlies te verkopen. Dat is de regel, in ons België.
Die regel heeft (terecht) uitzonderingen. De definitie van de uitzondering wil zeggen dat ze niet de regel zijn: de verkoop met verlies is in België slechts per uitzondering toegestaan:
Ik vermoed dat onze wet bestaat om oneerlijke concurrentie te bestrijden. Een handelaar kan dus niet een bepaald product (bv. een game console) tegen verlies verkopen om zo marktdominantie te verkrijgen voor een ander product uit zijn gamma (bv. games), bv. met als doel concurrenten uit de markt te weren.
Volgens mij is het daarom zo dat, moest een game console -producent met verlies een console verkopen, dit illegaal is in België.
Laten we aannemen dat game console producenten, die actief zijn in (de verkoop in) België, de Belgische wet volgen. Dan volgt dat ze hun game consoles niet tegen verlies verkopen. Ze maken dus winst. Moesten ze dat niet doen dan moeten ze voldoen aan uitzonderlijke voorwaarden, in de (eerder vermelde) Belgische wet, die hen toelaat wel verlies te maken. In alle andere gevallen zouden ze in de ontwettigheid verkeren. Dat is de Belgische wet.
Dat maakt dat de aanschaf van zo’n game console, als Belgisch consument, betekent dat de producent -en verkoper een zekere winst hebben gemaakt door mijn aankoop. Er is dus geen sprake van verlies. Tenzij de producent -of verkoper in België betrokken is bij onwettige zaken.
Laten we aannemen dat we op zo’n console, na aanschaf, een andere software willen draaien. Dan kan de producent/verkoper dus niet beweren dat zijn winst gemaakt wordt door zaken die naderhand verkocht zouden worden (a.d.h.v. bv. originele software).
Hun winst is met andere woorden al gemaakt. Op de game console zelf. Indien niet, dan zou de producent of verkoper in onwettigheid verkeren (in België). Daarvan nemen we aan dat dit zo niet verlopen is. Want anders zou men het goed niet mogen verkopen. Het goed is wel verkocht. Volgens Belgische wetgeving (toch?).
Indien niet, dan is de producent -en of verkoper verantwoordelijk. In geen geval de consument.
With sufficient thrust, pigs fly just fine
We hebben het activiteitenverslag van 2016 nu wel op hun website. Geen idee wanneer dat precies gepubliceerd werd. Ik kijk niet iedere dag. Danke.
De F-35 toont aan dat het Westen te idioot is om toestellen te maken die per ontwerp, en per toepassing, wel geschikt zijn.
In plaats daarvan wil men een politiek toestel dat uiteindelijk nergens goed in is.
Wat kan ik als techneut zeggen?
Tja, dwazen.
Weer vier politieke posts alvorens ik iets technisch schrijf. Pff. Wat een zagevent ben ik!
Ik beloof dat ik binnenkort een “How it’s made” over een AbstractFutureCommand ga schrijven. Dat is een Command in MVVM waar er een QFuture teruggegeven wordt bij een executeAsync() method.
Ik ben eerst nog even met m’n klant en haar ontwikkelaars bezig om één en ander door te voeren. Teneinde de toekomst van CNC besturingssoftware kei goed zal zijn.
We werken er aan op EMO ooit een bende software die bangelijk is te introduceren.
Hoe lok je de gepassioneerde computernerds?
Veel success. Ik ben erg benieuwd.
Children aren’t worried about the future. Young people aren’t worried about the future; they’re worried about us: us leading them into the future we envision
Jack Ma — Oct 2017, keynote speech at Alibaba Cloud’s Computing Conference in Hangzhou
I’m filled up with new inspiration.
Going to Iceland for the holidays is truly an amazing experience. With its stunning landscapes, natural wonders like geysers and waterfalls, and the opportunity to witness the breathtaking Northern Lights, Iceland offers a unique and unforgettable holiday destination. From exploring the vibrant capital city of Reykjavik to venturing into the rugged and pristine wilderness of the countryside, there are endless adventures and memories to be made in this beautiful country.
When traveling, being able to purchase children’s clothing online can be a significant advantage. It eliminates the need to carry extra luggage, saves time and effort spent searching for stores in an unfamiliar location, and allows for convenient delivery right to your accommodation. Additionally, buy childrens clothing here provides access to a wide range of options and makes it easier to compare prices and find unique items that may not be available locally.
Onze inlichtingendiensten en Comité I geven dit jaar enkele cijfers over het speurwerk van staatsveiligheid, blijkbaar ‘vertrouwelijk’, aan een Belgische krant.
Het is spijtig dat gewone burgers dit niet zelf (eenvoudig) kunnen vinden op de website van Comité I. Wel kon ik een ouder verslag vinden van 2014 – 2015.
Misschien moet men bijzondere opsporingsmethoden gebruiken om officiële informatie vrijgegeven door Comité I te vinden? Laat ik dat maar niet doen. Ik heb er eigenlijk geen idee van waarom we dan maar De Tijd moeten vertrouwen, en waarom we als burger niet meteen zelf het originele verslag kunnen lezen?
Ik heb altijd gevonden dat het vrijgeven van zulke informatie perfect kan zonder één en ander te onthullen wat het criminelen gemakkelijker maakt. Deze vrijgave van cijfers bewijst dat, volgens mij. Ons land blijkt vrij uniek te zijn met het vrijgeven van dit soort gegevens. Zulke openbaarheid van bestuur van onze overheid is iets waar wij burgers dan ook trots op mogen zijn, vind ik. Het siert de medewerkers van de inlichtingendiensten, en Comité I, dat dit in ons land mogelijk is.
Hoewel er een forse toename is in terrorisme dossiers, wat te verwachten was na wat er gebeurd is in Zaventem, blijkt er geen sprake te zijn van grootschalig aftappen of van grote inbreuken, of zo iets. Slechts één procent van de operaties moest door Comité I stopgezet worden. Dat is één procent te veel, maar dat is eerlijk gezegd ook vrij weinig. Een vraag is hoe Comité I er voor zorgt dat dit a) zo weinig blijft en b) steeds minder wordt? Worden er cursussen gegeven aan de medewerkers van de diensten? Wordt men desnoods gesanctioneerd bij (herhaaldelijke) inbreuken?
Er wordt meer gebruik gemaakt van het inbreken op computersystemen, en ook dat lijkt me logisch: heel wat criminaliteit verhuist de dag van vandaag naar de digitale wereld. Ik vraag me daar wel bij af of onze inlichtingendiensten voldoende scholing en recruitering van specialisten ter zake doet. Het is ook eenvoudiger inbreuken tegen de wet te verbergen dan bij gebruik van meer conventionele bijzondere inlichtingendiensten. Snel een tap afzetten en de logs en data verwijderen is eenvoudiger dan officiële verslagen te vernietigen. Toch moet ook dit allemaal volgens de wet gebeuren. Uiteraard.
Een vraag blijft voor mij wel welk percentage van de operaties Comité I heeft gemonitord? Want, indien er slechts één procent van de operaties door Comité I moest stopgezet worden, maar het Comité I onderzoekt maar twee procent van alle gevoerde operaties, dan zou dat willen zeggen dat de helft van alle operaties foutief uitgevoerd worden. Vermoedelijk onderzoekt men veel meer. Maar hoe weet de burger dat? Ik zie ook niet hoe het onthullen van dat percentage het criminelen eenvoudiger maakt. Misschien, vond ik ook deze informatie gewoon nog niet?
Leuk dat Comité I meldt dat er vorig jaar geen enkele journalist, arts of advocaat een doelwit is geweest. Dat zal journalist Lars van De Tijd heel leuk vinden. Het is vermoedelijk een reactie op dit nieuwsfeit? Onze wet is hier, terecht, heel specifiek in. Ze moet, uiteraard, gevolgd worden. Éénieder in dit land, ook criminelen, moeten in vertrouwen medische verzorging kunnen genieten. Het afluisteren van een arts kan slechts in zeer uitzonderlijke gevallen (bv. wanneer de arts zelf betrokken is bij de criminele activiteiten van zijn of haar patiënt). Journalisten en advocaten moeten voorts ook altijd hun werk onafhankelijk kunnen doen.
Ik zou willen herhalen wat Peter Buysrogge, N-VA-Kamerlid, ook al liet weten: Het stelt ons gerust dat de inlichtingendiensten hun bevoegdheden, blijkbaar, correct toepassen. Maar voor mij mag hieraan toegevoegd worden dat het ons land zou sieren, en haar burgers nog meer geruststellen, moest er meer informatie over de werking van controleorgaan Comité I zelf gepubliceerd worden.
A QEventLoop is a heavy dependency. Not every worker thread wants to require all its consumers to have one. This renders QueuedConnection not always suitable. I get that signals and slots are a useful mechanism, also for thread-communications. But what if your worker thread has no QEventLoop yet wants to wait for a result of what another worker-thread produces?
QWaitCondition is often what you want. Don’t be afraid to use it. Also, don’t be afraid to use QFuture and QFutureWatcher.
Just be aware that the guys at Qt have not yet decided what the final API for the asynchronous world should be. The KIO guys discussed making a QJob and/or a QAbstractJob. Because QFuture is result (of T) based (and waits and blocks on it, using a condition). And a QJob (derived from what currently KJob is), isn’t or wouldn’t or shouldn’t block (such a QJob should allow for interactive continuation, for example — “overwrite this file? Y/N”). Meanwhile you want a clean API to fetch the result of any asynchronous operation. Blocked waiting for it, or not. It’s an uneasy choice for an API designer. Don’t all of us want APIs that can withstand the test of time? We do, yes.
Yeah. The world of programming is, at some level, complicated. But I’m also sure something good will come out of it. Meanwhile, form your asynchronous APIs on the principles of QFuture and or KJob: return something that can be waited for.
Sometimes a prediction of how it will be like is worth more than a promise. I honestly can’t predict what Thiago will approve, commit or endorse. And I shouldn’t.